YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4219
KARAR NO : 2015/757
KARAR TARİHİ : 17.02.2015
Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten eşini öldürme, konut dokunulmazlığını ihlal ve olası kastla yaralama
Toplanan deliller karar yerinde İncelenip, sanık…’in, kasten eşini öldürme, konut dokunulmazlığının ihlali ve olası kastla yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ve kasten eşini öldürme suçu yönünden tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin sübuta, suçun unsurlarının oluşmadığına, katılanlar vekilinin suçun niteliğine, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
a) Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı’nın 03/12/2012 tarihli raporunda; sanıkta antisosyal kişilik bozukluğunun saptandığı dikkate alınarak, sanığın dava dosyası ile birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumuna şevkiyle, Gözlem İhtisas Dairesinde müşahadeye tabi tutulup, bu Dairece düzenlenecek raporla birlikte 4. İhtisas Kuruluna gönderilerek, cezai ehliyetiyle ilgili olarak rapor alınması, alınan raporlar arasında çelişki bulunması halinde, Adli Tıp Kurumu Genel Kuruluna gönderilerek muayenesi yapılıp rapor alınarak sonucuna göre; sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
b) Dosya kapsamına ve oluşa göre; konut dokunulmazlığının ihlali suçunun işlendiği sırada silah kullanılmadığı gözetilmeden, TCK’nın 119/1-a maddesi uygulanarak fazla ceza tayini,
c) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi gereğince, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullanndan “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın 5271 sayılı CMK’nın 150/2-3 maddesi gereğince kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama gideri olarak tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden kısmen re’sen de temyize tabi olan hükümlerin, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak kısmen farklı gerekçelerle (BOZULMASINA), 17/02/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.