YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3853
KARAR NO : 2015/3428
KARAR TARİHİ : 27.05.2015
Tebliğname No : 1 – 2013/246166
MAHKEMESİ : Denizli 4. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 24/01/2013, 2012/53 (E) ve 2013/21 (K)
SUÇ : Kasten yaralama, silahla ve birden fazla kişiyle birlikte tehdit
1-) Sanıklar .. hakkında mağdurlar … yönelik silahla ve birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden;
A-) Sanıklar hakkında mağdurlara yönelik silahla ve birden fazla kişiyle
birlikte tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinde, sanıkların müsnet suçu tek bir fiil ile birden fazla mağdura yönelik gerçekleştirmiş olması karşısında; Sanıklar hakkında TCK’nun 43. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurularak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
B-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların mağdurlara yönelik silahla ve birden fazla kişiyle birlikte tehdit suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık … müdafıinin sübuta, teşdide, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, gerekçenin yetersiz olduğuna, vesaireye ilişen, sanık İnanç müdafıinin sübuta, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, vesaireye ilişen, sanıklar … ve … müdafıilerinin bir nedene dayanmayan, Cumhuriyet Savcısının sanıklar … suçlarının sübut bulmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
aa-)Elde edilen 10 adet av fişeği kartuşunun dosyada delil olarak saklanmasına karar verilmesi yerine müsaderesine karar verilmesi yasaya aykırı ise de; Bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 5-a bendinin son paragrafındaki “TCK’nun 54/1. maddesi gereğince müsaderesine” ibaresinin “dosyada delil olarak saklanmasına” şeklinde değiştirilmesine,
bb-) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretlerinin sanıklar ….’tan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkralarındaki müdafii ücretlerinin hükümden çıkarılarak toplam yargılama giderlerinin sanıklar .., .. için “6,42 TL”,sanık .. için “20,42 TL”, sanıklar .. ve .. için ” 13,42 TL” olarak tayin edilmesine, toplam giderlerin 6183 sayılı Kanunun 106. maddesinde belirlenen miktardan az olması nedeniyle ayrı ayrı “bu sanıktan alınarak hâzineye gelir yazılmasına” ibarelerinin “6183 sayılı Kanunun 106, 6352 sayılı Kanunun 100
ve 5271 sayılı CMK’nun 324/4. maddeleri gereğince Hâzineye yükletilmesine” şeklinde değiştirilmesine,
Karar verilmek suretiyle CMUK.nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN silahla ve birden fazla kişiyle tehdit suçlarından kurulan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA),
3-) Sanık … mağdurlar .. ve .. yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden;
UYAP İşletim sisteminin Dairemize verdiği yetkiye dayanılarak, çıkarılıp dosya içine konulan 22.05.2015 tarihli nüfus kayıt örneğinden, sanığın hükümden sonra 16.01.2015 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, kamu davasının 5237 sayılı TCK.nun 64/1 maddesi uyarınca düşürülmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 27/05/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.