YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3798
KARAR NO : 2015/3484
KARAR TARİHİ : 29.05.2015

Tebliğname No : 1 – 2013/250825
MAHKEMESİ : Akşehir Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 21/06/2013, 2012/110 (E) ve 2013/111 (K)
SUÇ : Kasten yaralama

1) Oluş, kabul ve dosya kapsamından; Sanığın av tüfeği ile mağdurun içinde bulunduğu traktörün kabinine doğru, etkili mesafe dışından yaralama kastıyla ateş ettiği anlaşılmakla, mahkemenin takdirinde isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’ın mağdur …’e eyleminin sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık müdafiinin meşru savunma koşullarının oluştuğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
a) Sanığın av tüfeği ile yaptığı atış sonucu dosya içerisindeki rapor kapsamına göre mağdurun yara almadığı anlaşılmakla, silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçundan hüküm kurulması yerine, suçun tamamlanmış olduğunun kabulüyle yazılı şekilde hüküm kurularak fazla ceza tayini,
b) Sanık hakkında TCK’nun 86/2 maddesinde öngörülen seçenek yaptırımlardan hapis cezasının tercih edilmesi karşısında, 5237 sayılı TCK’nun 50/1 maddesinde
öngörülen seçenek yaptırımlardan adli para cezasına çevrilmesinin mümkün olmadığı ancak diğer seçenek yaptırımların uygulanabileceği gözetilmeksizin tayin olunan hapis cezasının 50/1-a maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi,
c) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; Sanığın, CMK’nun 150/2 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmekle, sanık müdafiinin temyiz itirazlarının bu itibarla kabulüyle hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi kısmen farklı gerekçeyle (BOZULMASINA), 29/05/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.