YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/377
KARAR NO : 2015/1048
KARAR TARİHİ : 02.03.2015
Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, 6136 Sayılı Yasaya Aykırılık
1-a)Sanık R.. hakkında tehdit suçundan CMK.nun 231/5 maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, aynı kanunun 231/12 maddesine göre itiraz yoluna tabi olup, temyiz kabiliyeti bulunmadığından inceleme dışı bırakılmıştır.
b) Sanık M.. hakkında hakaret suçundan verilen doğrudan adli para cezasına ilişkin mahkumiyet kararı, hüküm tarihi itibari ile kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, müdafıinin, bu hükme ilişkin, suç niteliğine yönelik olmayan temyiz isteminin CMUK.nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar M.. ve M.. Z..’nin mağdur M..’i kasten yaralama, sanık R..’nın 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, sanık R.. yönünden takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık M.. müdafiinin meşru savunmaya, haksız tahrik bulunduğuna, teşdiden ceza tayininin yersiz olduğuna; sanık M.. Z.. müdafıinin eksik incelemeye, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine; sanık R.. müdafiinin eksik incelemeye vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “Adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanıklar M.. Z.. ve M..’in CMK’nun 150/2 maddesi uyarınca kendilerine atanan zorunlu müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakları bulunduğu halde, müdafii ücretlerinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi hukuka aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasının “F” bendinde yer alan ve müdafii ücretlerinin sanıklar M.. Z.. ve M..’ten eşit olarak tahsiline ilişkin paragrafın hüküm fıkrasından çıkartılmasına, karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 02/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.