YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3758
KARAR NO : 2015/596
KARAR TARİHİ : 11.02.2015
Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs- mala zarar verme
Sanık ….’nun mağdur ….’yu kasten öldürme suçuna teşebbüsten mahkumiyetine, mala zarar verme suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına ilişkin kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, mala zarar verme suçundan açılan davada hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmiş, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip kısmen reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümlerde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafıinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede eksik incelemeye, meşru savunmaya, suç niteliğine, TCK’nun 27, 29 ve 62. maddelerinin uygulanması gerektiğine, gönüllü vazgeçmenin unsurlarının tartışılması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
1-) Sanık… hakkında mala zarar verme suçundan hüküm kurulmasına yer olmadığına ilişkin kurulan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
2-) Sanık … hakkında mağdu…’yu kasten öldürme suçuna teşebbüsten kurulan hüküm yönünden;
Dairemizin 25.03.2013 tarih ve 5544-2435 sayılı ilamı ile “sanığın tabanca ile etkili mesafeden altı kez ateş ederek sağ scapular bölgeden basit bir tıbbi müdahale
ile iyileşemeyecek şekilde mağduru yaraladığı olayda; 5237 sayılı Yasanın 9 ile 15 yıl arasında ceza öngören 35. maddesinin uygulanması sırasında, meydana gelen tehlike ve zararın ağırlığı birlikte dikkate alınarak makul bir ceza tayini yerine 11 yıl hapis cezası verilerek eksik ceza tayin edilmesi” nedeniyle hükmün bozulduğu, Mahkemece bozmaya uyulduğu halde, TCK’nun 35.maddesinin uygulanması sırasında makul bir ceza yerine bozma ilamına yanlış anlam yüklenerek 14 yıl hapis cezası verilerek fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün CMUK’nun 321.maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçen süre gözönüne alınarak sanık müdafiinin tahliye isteminin REDDİNE, 11/02/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.
11/02/2015 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı…nın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık … müdafii Avuka.. ..’ın yokluğunda 12/02/2015 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.