Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/3753 E. 2015/2974 K. 06.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3753
KARAR NO : 2015/2974
KARAR TARİHİ : 06.05.2015

Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama

1-) Oluşa ve dosya kapsamına göre; Sanık .. ve mağdur .. olay tarihinde resmi nikahla evli olup sanığın annesi ile birlikte yaşadıkları, olay günü mağdur ile sanığın annesi arasında tartışma çıktığı ve tartışma sırasında mağdurun terlikle sanığın annesine vurduğu, bunu gören sanık ..’ın bıçakla mağdur ..’i sağ toraks alt dış yandan bir kez vurarak yaraladığı, mağdura isabet eden bıçak darbesi nedeniyle sağ plevra ve karaciğer çevresinde effizyona ve karaciğer sağ lobda laserasyona, hayati tehlike geçirmesine neden olduğu olayda;
A-) Olayın oluş şekli, kastın yoğunluğu, sanığın eylemini eşine yönelik gerçekleştirmiş olması ve kullanılan silahın etki derecesi birlikte değerlendirildiğinde, kasten yaralama suçundan TCK’nun 86/1 maddesi uyarınca neticeye etkili olacak şekilde TCK.nun 61. maddesindeki ilkeler doğrultusunda 1 ile 3 yıl arasında makul bir temel ceza belirlenmesi gerekirken, temel cezanın yazılı şekilde 1 yıl 3 ay olarak belirlenmesi sureliyle eksik ceza tayini,
B-) Mağdurun sanığın annesine terlikle vurmasından ibaret haksız hareketinin ulaştığı boyut dikkate alınarak, tahrik dolayısıyla 1/4 ile 3/4 arasında indirim öngören 5237 sayılı TCK’nun 29. maddesi gereğince uygulama yapılırken asgari düzeyde indirim yapılması yerine yazılı şekilde 1/3 oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,

Aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Hasan’ın mağdur Melek’i kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin suç niteliğine, vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
A-) Sanık hakkında TCK.nun 86/1 ve 86/3-a-e maddeleri uyarınca belirlenen cezadan hayati tehlike nedeniyle bir kat arttırım yapıldığı hüküm fıkrasında 87/1-d maddesi yerine uygulama yeri bulunmayan 87/3-e maddesinin gösterilmesi ve de sanık hakkında verilecek cezanın 5 yıldan az olmayacağı gerekçesi ile sanık hakkında 5 yıl hapis cezasına hükmedildiği hüküm fıkrasında 87/1-son maddesinin gösterilmemesi yasaya aykırı ise de; bu aykırılıklar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün üçünçü paragrafındaki “87/3-e” ibaresinin “87/1-d” olarak değiştirilmesine, hükmün dördüncü paragrafının başına ise “TCK.nun 87/1-son maddesi uyarınca” ibaresinin eklenmesine,
B-) Hak yoksunluğuna ilişkin 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanması sırasında velayet ve vesayet yetkileri yönünden kendi alt soyu ile diğer kişiler yönünden bir ayrım yapılmaması yasaya aykırı ise de; Bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden; Hüküm fıkrasındaki 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,c,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 1-c bendindeki kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” olarak değiştirilmesine,
Karar verilmek suretiyle CMUK.nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 06/05/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.