YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3616
KARAR NO : 2015/2821
KARAR TARİHİ : 04.05.2015
Tebliğname No : 1 – 2013/239658
MAHKEMESİ : İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 20/05/2013, 2013/116 (E) ve 2013/211 (K)
SUÇ : Kasten yaralama
Tayin edilen ceza miktarı itibariyle sanık müdafıinin duruşmalı inceleme isteminin reddine karar verilmiştir.
Sanığın sabıka kaydına göre, Kemalpaşa 4. Sulh Ceza Mahkemesinin 03/06/2011 tarih, 2011/389 sayılı kararı ile 10 ay hapis cezasının 10/10/2011 tarihinde kesinleştiğinin anlaşılması karşısında. sanık hakkında TCK.nun 58. madde hükmünün uygulanmaması,
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanık Hasan ve mağdur İbrahim arasındaki tartışmanın kavgaya dönüştüğü, sanığın dört kez bıçak vurmak suretiye mağdur ’i sırtta sol scapula altından, sağ bacak popliteal bölge altında lateralden, sırtta sağ scapula üzerinde, sağ dirsek medialinden bir tanesi yaşamını tehlikeye sokan ve kemik kırığına neden olacak nitelikte yaraladığı olayda; meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirilerek, 1-3 yıl arasında ceza öngören TCK’nun 86/1 maddesinin uyarınca, aynı Kanunun 3.ve 61.maddelerindeki ilkeler doğrultusunda, neticeye etkili olacak şekilde üst sınırdan ceza tayini yerine temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Hasan’ın mağdur İbrahim’i kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun
şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı tahrike ve takdire ilişen sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme sebepleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yasal savunmaya, haksız tahrikte indirimin azami oranda yapılması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan tahsiline karar verilmesi, yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında sanıktan alınmasına karar verilen “541.TL” yargılama giderinin 533.TL’sinin zorunlu müdafii ücreti olması bakiye kısmın ise CMK’nun 324/4 maddesi uyarınca belirtilen miktarın altında kalması nedeniyle “Hazine üzerinde” bırakılmasına karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 04.05.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.