Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/3489 E. 2015/2947 K. 06.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3489
KARAR NO : 2015/2947
KARAR TARİHİ : 06.05.2015

Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten Yaralama

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık … mağdur … yönelik eyleminin sübutu kabul, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin sübuta, meşru savunmaya, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
A) O1uşa ve tüm dosya kapsamına göre; sanık… ayrıldığı nişanlısı … kız kardeşi … evden kaçarak mağdur … ile yaşamaya başladığı, sanığın mağduru bu konuda uyarması sırasında çıkan tartışmada mağdura tokat attığı, bu olaydan sonra mağdurun … kardeşini teslim edeceğini söylediği, sanığın olay günü… adlı kişiyle birlikte buluşma yerine gittiği, sanığın, … “vur” demesi üzerine, adı geçenin tabancayla üç kez ateş ederek mağdurun sağ tibia ve batın bölgelerinden isabet sağlayıp ince bağırsak ve sigmoid perforasyonuna ve yaşamı tehlikeye sokan duruma neden olduğu anlaşılan olayda;
aa)Sanık… fikir ve irade birliği içinde hareket ederek fiil üzerinde ortak hakimiyet kurduğu anlaşılmakla, TCK’nun 37. maddesi kapsamında fail olarak suça katıldığının kabulü gerektiği düşünülmeden, azmettiren olarak sorumlu tutulması,
bb)Kullanılan vasıtanın elverişliliği, hedef alınan vücut bölgesi, atış sayısı, yaraların niteliği birlikte değerlendirildiğinde; sanığın eylemine bağlı olarak ortaya çıkan kastın öldürmeye yönelik olduğu ve kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılması gerektiği anlaşılmasına rağmen yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı biçimde kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,
B) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi gereğince, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın 5271 sayılı CMK’nun 150/2-3 maddesi gereğince kendisine atanan zorunlu müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık …ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak kısmen farklı gerekçeyle (BOZULMASINA), aleyhe temyiz bulunmadığından 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi gereğince ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 06/05/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.