Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/3370 E. 2015/2983 K. 07.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3370
KARAR NO : 2015/2983
KARAR TARİHİ : 07.05.2015

SUÇ : Kasten yaralama, 6136 sayılı Kanuna muhalefet

I-) Sanık … hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan verilen beraat kararına yönelik o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemi üzerine yapılan incelemede;
Sanık hakkında yapılan yargılama sonunda elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, o yer Cumhuriyet Savcısının sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, beraat hükmünün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
II-) Sanık .. hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı Yasaya
aykırılık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık ve müdafiinin temyiz istemleri üzerine yapılan incelemede;
1-) Sanık .., mağdur ..bıçakla vurarak boyun sağ üst yan kısmından ağız boşluğuna uzanan, prevertebral alanda damar yaralanmasına, farenks arka duvarında mukozal açılmaya neden olduğu, kasten yaralama fiilinin mağdurun yaşamını tehlikeye soktuğu olayda, 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezası gerektiren TCK’nun 86/1.maddesi ile uygulama yapılırken, aynı Kanun’un 61.maddesi gereğince temel cezanın sonuca etkili olacak biçimde alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi yerine, yazılı şekilde 1 yıl 6 ay hapis cezası verilerek eksik ceza tayini,
2-) Kavgaya ilk sebebiyet verenin sanık oluşu, etki tepki dengesinin sanık lehine bozulmaması karşısında, koşulları bulunmadığı halde sanık hakkında TCK’nun 29.maddesinin uygulanması,
3-) Adli sicil kayıtlarından mükerrir olduğu anlaşılan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 58.maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’in, mağdur …’ı kasten yaralama ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanık ve müdafiinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90.maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c. maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13.maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak ödemelerin Usul ve Esaslarına ilişkin Yönetmeliğin 8.maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ve vekil ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde Baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, yargılama giderlerinin sanık … ile ilgili bölümünde yer alan “533.TL (CMK giden)” şeklindeki kısmın
hüküm fıkrasından çıkartılmasına ve sanık … ile ilgili yargılama gideri toplamının “43,6.TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle 1412 sayılı CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 07.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.