YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2945
KARAR NO : 2015/1234
KARAR TARİHİ : 05.03.2015

Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama , 6136 sayılı Yasaya aykırılık, uyuşturucu madde kullanmak

TÜRK MİLLETİ ADINA
1-) Sanık .. hakkında “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK.nun 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, itiraz kanun yoluna tabi olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, bu hususta mahallince değerlendirme yapılması mümkün görülmüştür.
2-) Sanık .. hakkında mağdur ..’a yönelik yaralamaya teşebbüs suçundan verilen doğrudan para cezası hüküm tarihi itibariyle CMUK’nun 305/1 maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğundan sanık müdafiinin temyiz itirazlarının, CMUK’nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
3-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..’ın mağdur ..’a yönelik kasten yaralama suçu ile sanık ..’ın 6136 sayılı yasaya aykırılık suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık .. müdafiinin bir nedene dayanmayan, sanık .. müdafiinin sübuta, vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
A-) Sanık .. hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hüküm yönünden;
Sanığın 27.11.2005 tarihinde işlediği 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçunda hapis cezası yanında verilebilecek adli para cezasının suç tarihi itibariyle 450 TL olduğu, 08/02/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanun ile değişik 6136 sayılı Kanun’un 13/1. maddesi uyarınca verilebilecek olan gün adli para cezasının sanık aleyhine olduğu gözetilmeksizin, sanık hakkında temel ceza olarak 30 gün adli para cezasına hükmedilmesi suretiyle neticede fazla ceza tayini yasaya aykırı ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasında temel ceza olarak hapis cezası yanında verilen “30 gün adli para cezasının” “450 TL adli para cezası” olarak, takdiri indirim nedeniyle yapılan uygulama sonucu belirlenen “25 gün adli para cezasının” “375 TL adli para cezası” olarak değiştirilmesine, TCK.nun 52/2 maddesi ile yapılan uygulamanın ise hüküm fıkrasından çıkartılmasına,
B-) Sanık .. hakkında 6136 sayılı Yasaya aykrılık suçundan, Sanık .. hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümler yönünden;
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulandığı bendlerin, “Sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise l-c bendindeki haklardan koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” olarak değiştirilmesine,
C-) Sanık .. hakkında mağdur ..’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden;
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanıklar için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi, yasaya aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm fıkrasının mahsus bölümünden zorunlu müdafii ücretinin çıkarılmasına,
D-) CMK.nun 324/4 maddesine göre, 21,70 TL sınırı altında kalan yargılama giderlerinin hâzineye yükletılmesi gerekirken, sanık .. hakkında 21,60 TL ve sanık .. hakkında 20 TL yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, yargılama giderine ilişkin hüküm fıkrasından “sanıklardan ayrı ayrı tahsiline” ibaresinin “hâzineye yükletilmesine” şeklinde değiştirilmesine,
Karar verilmek suretiyle CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 05/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.