YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2545
KARAR NO : 2015/2539
KARAR TARİHİ : 22.04.2015
Tebliğname No : 1 – 2013/176782
MAHKEMESİ : Ankara 6. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 07/03/2013, 2013/2 (E) ve 2013/58 (K)
SUÇ : Kasten yaralama
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..’ın mağdur …’e yönelik eyleminin sübutu kabul, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiilerinin yaralama kastının bulunmadığına, olası kast hükümlerinin tartışılması zorunluluğuna, tahrik nedeniyle azami indirim yapılması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, kendisine yumruk atan ve hakaret eden mağduru batın sol üst kadranda olacak şekilde bıçak ile yaraladığı, pnomotoraks, dalak ve diyafragma yaralanması nedeniyle mağdurun hayati tehlike geçirdiği, dalak çıkartılmasının organ işlevinin yitirilmesi niteliğinde olduğu anlaşılmakla,
1) Kullanılan vasıtanın elverişliliği, hedef alınan bölgenin ve yaranın niteliği ile meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alındığında, sanığın fiili ile açığa çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu, bu nedenle kasten öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılması gerektiği düşünülmeden, suç vasfının yaralama olarak kabul edilmesi,
2) Mağdurdan kaynaklanan, sanığa yumruk atması ve hakaret etmesinden ibaret haksız tahrik nedeniyle 5237 sayılı TCK.nun 1/4 ila 3/4 oranında indirim öngören 29.maddesi uyarınca asgari orana yakın makul bir indirim yapılması yerine yazılı şekilde 1/2 oranında indirim yapılarak eksik ceza tayini,
3) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın, CMK’nun 150/2 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi,
4) Yargılama masrafının 6183 sayılı Kanunun 106.maddesinde belirlenen 20.-TL.den az olması nedeniyle 6352 sayılı Kanunun 100.maddesi ve 5271 sayılı CMK’nun 324/4.maddesi gereğince Hazineye yükletilmesi yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmekle, sanık müdafiilerinin temyiz itirazlarının bu itibarla kabulüyle, CMUK’nun 326/son maddesi gözetilmek kaydıyla, sanık hakkında kurulan hükmün tebliğnamedeki düşünce hilafına BOZULMASINA, 22/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.