Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/2134 E. 2015/2412 K. 17.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2134
KARAR NO : 2015/2412
KARAR TARİHİ : 17.04.2015

Tebliğname No : 1 – 2013/163176
MAHKEMESİ : Bakırköy 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 18/03/2013, 2012/118 (E) ve 2013/54 (K)
SUÇ : Kasten yaralama

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık mağdurlar yönelik eylemlerinin sübutu kabul, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin sübuta, yasal savunma koşullarının oluştuğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Ancak; Oluşa ve dosya içeriğine göre, Sanık ile hakkında verilen beraat kararı kesinleşen Agit’in, mağdurların ağabeyi olan ait işyerinde bir süre çalışıp ayrıldıkları, olay günü sanık ağabeyi ve dayısı ile birlikte eksik ödenen ücretin kalan kısmını almak için işyerine gittikleri, sanık ücretin kalan kısmını mağdurlar istemesi üzerine aralarında tartışma çıktığı, tartışma sırasında sanık bıçakla mağdur göğüs bölgesinden bir kez, batın bölgesinden iki kez vurarak, kalp yaralanması, mağdur ise batın bölgesinden iki kez vurarak, karaciğer ve diafragma yaralanması meydana getirdiği, her iki mağduru yaşamsal tehlike geçirecek şekilde yaraladığı, tanıkların araya girmesi sonucu işyerinden çıkarak kaçtığı olayda, Mağdurlardaki yara yerleri ve niteliği, hedef alınan vücut bölgesi, engel durumun varlığı hususları dikkate alındığında sanığın eyleme bağlı ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu anlaşılmakla, mağdurlar kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından hüküm kurulması gerekirken suçların niteliğinde hataya düşülerek kasten yaralama suçlarından hüküm kurulması, Yasaya aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin bu nedenle CMUK.nun 326. maddesi gözetilmek suretiyle tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 17/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.