Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/2101 E. 2015/3446 K. 27.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2101
KARAR NO : 2015/3446
KARAR TARİHİ : 27.05.2015

Tebliğname No : 1 – 2013/169075
MAHKEMESİ : Gaziantep 4. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 13/11/2012, 2011/524 (E) ve 2012/343 (K)
SUÇ : Kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya muhalefet

1-Sanık Niyazi hakkında mağdurlar … ile … karşı kasten yaralama ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık, sanık Mustafa hakkında mağdur …’ye karşı kasten yaralama ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık, sanık M.. Y.. hakkında mağdurlar M.. F.. ile ….’e karşı kasten yaralama ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık, sanık M.. F.. hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların, CMK’nun 231/12 maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu anlaşılmakla, vaki itirazların mahallinde değerlendirilmesi gerekmekle, bu hükümler inceleme dışı bırakılmıştır.
2-Mağdur sanık M.. F..’ye karşı sanık … hakkında, mağdur sanık …’ya karşı ise mağdur sanık M.. F.. hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükümler mağdur sanıklar M.. F.. müdafii ile … müdafii tarafından temyiz edilmiş ise de; mağdur sanıklar M.. F.. ile …’nın kendilerine karşı işlenen eylemler nedeniyle 22.07.2011 tarihli celsede şikayetçi olmadıklarını beyan ettikleri ve haklarında katılma kararı da verilmediği anlaşıldığından, sanık … hakkındaki mahkumiyet hükmü ile mağdur sanık M.. F.. hakkındaki ceza verilmesine yer olmadığına dair hükme yönelik mağdur Mustafa ile M.. F.. müdafiilerinin bu sıfatla temyiz taleplerinin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
3-Sanıklar … ve M.. Y.. hakkında suçluyu kayırma suçundan verilen beraat hükümlerine ilişkin, sanıklar müdafiinin gerekçeye yönelik temyizinin bulunmaması nedeniyle hukuki yarar yokluğundan temyiz isteminin CMK.nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
4-Mağdur sanık … hakkında kasten yaralama, mağdur sanık M.. F.. hakkında kasten öldürmeye teşebbüs, sanık … hakkında suç üstlenme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyize gelince;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, mağdur sanık …’nin mağdur sanık M.. F..’ye karşı eyleminin sübutu kabul, takdiri cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık … hakkında suç üstlenme suçunu kardeşlerini koruma gayesi ile işlediği kabul
edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar .. ile .. müdafiinin mağdur sanık … yönünden meşru savunmaya, tahrik indiriminin az olduğuna, sanık … yönünden bir sebebe dayanmayan, mağdur sanık M.. F.. müdafiinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
A-Sanık … hakkında suç üstlenme suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına dair hükmün ONANMASINA,
B-Mağdur sanık ..hakkında mağdur sanık … karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükme yönelik incelemede;
Mağdur sanık M.. F..’nin mağdur sanık .. karşı eyleminin TCK’nun 25/1. maddesi kapsamında işlediği kabul edilmesine rağmen CMK’nun 223/2-d maddesi uyarınca sanık M.. F.. hakkında beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde ceza verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün sanık M.. F.. hakkındaki bölümünün A bendindeki “ Sanığa ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresinin çıkarılarak yerine”
Sanığın beraatine” ibaresinin yazılması suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
C-Sanık … hakkında mağdur M.. F..’ye karşı kasten yaralama suçundan kurulun hükme yönelik incelemede;
Oluş ve dosya kapsamına göre; Olay tarihinde mağdur … ile sanık … arasında çıkan tartışma sırasında mağdur ….’in sanık … eliyle vurarak evine göndermesi üzerine, sanık … kardeşleri olan sanıklar .. ile M.. Y..’a haber verdiği, sanıklar …, … ve M.. Y..’ın fikir ve eylem birliği içerisinde yanlarına bıçaklarını da alıp mağdur… evinin önüne geldikleri, mağdurlar …, M.. F.., … ve .. ile sanıklar …, .. ve M.. Y.. arasında çıkan tartışmanın kavgaya dönüştüğü ve kavga sırasında sanıklar …, … ile M.. F..’nin mağdurlara bıçaklarla saldırdıkları, mağdurlardan M.. F..’nin gerek kendisini gerekse ailesi olan diğer mağdurları korumak amacıyla meşru müdafaa altında ele geçmeyen silah ile sanık … ateş etmesi üzerine sanıklar …, … ile M.. Y..’ın olay yerinden kaçtıkları, mağdur M.. F..’nin olay sırasında sanıklar … ve M.. Y..’ın eylem ve irade birliği içinde hareket edip fiil üzerinde müşterek olarak tesis ettikleri hakimiyetle, aldığı bıçak darbeleri ile sol alt karın ve bel bölgesinden, batına nafiz, iç organ yaralanmasına neden olacak, hayati tehlike geçirecek ve basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralandığı olayda;
Sanık … hedef aldığı vücut bölgesi, yara yeri, yaranın niteliği, kullanılan aletin elverişliliği, darbe sayısı ile ateş edilmesi üzerine eylemini tamamlayamadığı ve bu nedenle engel sebep bulunduğu hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eyleme bağlı ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu ve kasten öldürmeye teşebbüsten cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı açısından sanık … kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 27/05/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.