Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/1833 E. 2015/2218 K. 13.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1833
KARAR NO : 2015/2218
KARAR TARİHİ : 13.04.2015

Tebliğname No : 1 – 2013/155912
MAHKEMESİ : Malatya 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 31/01/2013, 2011/300 (E) ve 2013/32 (K)
SUÇ : Kasten yaralama

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık mağdur yönelik eyleminin sübutu kabul, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin derecesi ve niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Cumhuriyet Savcısının diğer temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın olay günü tartıştığı mağdura “Öleceksin!” diye bağırdıktan sonra eline geçirdiği bıçakla karın bölgesine 1 kez şiddetle vurarak, yaşamsal tehlikeye ve karaciğerde yaralanmaya sebep olduğu, ikinci kez hamle yaptığı sırada tanık Nihat’ın bıçağı tutarak sanığın elinden aldığı, bu engel hal nedeniyle eylemini tamamlayamadan olay yerinden kaçtığı anlaşılan olayda;
a) Sanığın söze ve eyleme bağlı olarak ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu ve eylemin bir bütün halinde öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu gözetilmeden yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde kasten yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
b) 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesi uyarınca belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılan sanık hakkında velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar geçerli olduğunun düşünülmemesi, Kabule göre de; Mağdurun karın bölgesine 1 kez şiddetle vurarak, yaşamsal tehlikeye ve karaciğerde yaralanmaya sebep olduğu olayda, meydana gelen zararın ağırlığına göre alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş olup Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 13/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.