Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/1782 E. 2015/4164 K. 29.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1782
KARAR NO : 2015/4164
KARAR TARİHİ : 29.06.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Öldürmeye teşebbüs, tehdit, mala zarar verme, 6136 sayılı Kanuna aykırılık

1)Oluşa, tüm dosya kapsamına ve bozma nedenlerine göre, tebliğnamedeki “1” numaralı bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık… mağdur ….’e yönelik eyleminin sübutu kabul edilmiş, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık … müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; Mağdur ….’in Dursunbey ilçesinde ticaretle uğraştığı, 31 Mart 2011 gecesi evinin önünde bulunan park halindeki aracının kurşunlanması ve şikayeti üzerine soruşturma başlatıldığı, olay yerinde bulunan 3 adet 9 mm çapındaki boş kovanların tek silahtan atıldığının uzmanlık raporu ile tespit edildiği; bu olaydan sonra sanık …’ın mağdura aracını sanık … ‘nın kurşunlattığını, kendisinden para veya araç isteyebileceklerini belirttiği, her 3 sanık hakkında yağmaya teşebbüs suçundan kamu davası açıldığı, sanık …..’un 28/05/2011 günü av tüfeği ile 2 kez ateş ettiği, mağdurun göğüs, kol ve baş bölgesinden isabet aldığı, akciğer, karaciğer ve başında saçma taneleri tespit edildiği, hemopnömotoraks nedeniyle yaşamsal tehlike geçirdiği anlaşılan olayda;
a) Sanık …’un eyleme bağlı olarak ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu anlaşıldığı halde; Bu suçtan, meydana gelen tehlike ve zararın ağırlığı dikkate alınarak üst sınıra yakın şekilde ceza tayini suretiyle mahkumiyeti yerine yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde kasten yaralama suçundan mahkumiyet kararı verilmesi;
b) 31 Mart 2011 tarihli olayda, olay yerinde bulunan kovanların tek bir silahtan atıldıkları, ele geçen silah bulunmadığı nazara alındığında, sanıklar …. ve …. hakkında hangi gerekçelerle 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan ayrı ayrı mahkumiyet hükümleri kurulduğunun karar yerinde gerekçeleriyle gösterilmemesi;
c) 5237 sayılı TCK.nun 106/3 maddesi uyarınca tehdit amacıyla malvarlığına zarar verme suçunun işlenmesi halinde, tehdit suçu yanında mala zarar verme suçundan da ayrıca ceza verilmesi gerektiği düşünülmeksizin, yanılgılı değerlendirme ile aynı kanunun 44. maddesine değinilerek yalnızca mala zarar verme suçundan hükümler kurulması;
d) Sanıklar …. hakkında yağma suçuna teşebbüs, sanık … hakkında mağdur …. kasten yaralama suçlarını işledikleri yönünde, mahkumiyete yeterli kesin ve inandırıcı delillerin neler olduğu ve sanık ….’ın mağdura yönelik sözlerinde yağma suçunun unsurlarının nasıl oluştuğu denetime imkân verecek şekilde karar yerinde gösterilmeden yazılı şekilde mahkumiyet hükümleri tesisi;
e) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından ”Adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanıkların, CMK’nun 150/2 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, zorunlu müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi;
Bozmayı gerektirmiş olup sanıklar ….. müdafiileri ile Cumhuriyet Savcısının ve katılan … vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 29/06/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.