YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1593
KARAR NO : 2015/2058
KARAR TARİHİ : 07.04.2015
MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokmak
1-a) Dosya kapsamına göre; mağdurdan bizzat sanığa yönelik hukukça geçerli haksız tahrik oluşturan söz veya davranış bulunmadığı halde, soyut gerekçe ile haksız tahrik hükümleri uygulanarak eksik ceza tayini,
b)Sanığın, Savcılık ifadesinde havalandırmanın saçağında rüzgarın esmesiyle maket bıçağı ucunun düştüğünü, bu ucu alarak çakmağa taktığını, bahse konu ucu kimsenin temin etmediğini belirttiği, Asliye Ceza Mahkemesindeki beyanında bıçağın bahçede bulunup dolabın üzerine konulduğunu söylediği, Ağır Ceza Mahkemesindeki savunmasında ise maket bıçağı ucunu hobi odasından aldığını açıkladığı, sanığın suç aletini bulduğu yerler konusundaki çelişkili beyanlarının TCK.’nun 297/4. maddesi kapsamında “suçun konusunu oluşturan eşyayı kimden ve ne surette elde ettiği hususunda bilgi verme” olarak kabul edilemeyeceği halde, sanık hakkında TCK.’nun 297/4. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza verilmesi,
c)Sanığın sabıka kaydına göre Diyarbakır 3. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2006/51 esas 2008/55 karar sayılı ilamı ile nitelikli öldürme suçundan aldığı müebbet hapis cezasının 12/10/2009 tarihinde kesinleştiğinin anlaşılması karşısında sanık hakkında TCK’nun 58.maddesinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi.Aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
2-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık , mağdur kasten yaralama ve infaz kurumuna veya tutukevine yasak eşya sokma suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ve eleştiri nedeni saklı kalmak kaydıyla tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafıinin meşru savunmaya, haksız tahrik nedeniyle yapılan indirimin az olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın, CMK’nun 150/2-3 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi hukuka aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan “423,00 TL” tayin edilen müdafii ücretinin yargılama giderlerinden çıkartılmasına, sonuç olarak ‘500,00 TL” olarak belirlenen yargılama giderlerinin “77,00 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 07/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.