YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1589
KARAR NO : 2015/2977
KARAR TARİHİ : 06.05.2015
SUÇ : Kasten yaralama
1)Sanık … hakkında mağdur …’na yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükümde, sanığın bir tanesi batına nafiz olup hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde toplam üç bıçak darbesi ile mağduru yaraladığı olayda;
A)Olayın oluş şekli, sanığın kastının yoğunluğu, kullanılan silahın niteliği ve darbe sayısı birlikte değerlendirildiğinde kasten yaralama suçundan 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK’nun 86/1. maddesi uyarınca aynı Kanunun 61. maddesindeki ilkeler gözetilerek sonuca etkili olacak şekilde makul bir temel ceza belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde 1 yıl hapis cezasına hükmolunması,
b)TCK’nun 29. maddesinin uygulanması ile tayin olunan 3 yıl 9 ay hapis cezası üzerinden aynı kanunun 62. maddesi uyarınca yapılan 1/6 oranında indirim ile sonuç cezanın 3 yıl 1 ay 15 gün hapis olarak belirlenmesi yerine, yazılı şekilde hesap hatası yapılması suretiyle 2 yıl 13 ay 15 gün hapis olarak belirlenmesi,
Aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’ın mağdur …’na yönelik kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin eksik incelemeye, sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi, kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak;
Yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından zorunlu müdafii ücretinin çıkartılarak, “777 TL” olan yargılama giderleri toplamının “244 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA),06/05/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.