YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1572
KARAR NO : 2015/2131
KARAR TARİHİ : 08.04.2015
Tebliğname No : 1 – 2013/105003
MAHKEMESİ : Çorlu 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 14/11/2012, 2010/308 (E) ve 2012/334 (K)
SUÇ : Kasten yaralama
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık mağdur kasten silahla yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip kısmen reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, sanığın belli haklardan yoksun bırakılmasına dair uygulama yapılırken TCK’nun 53/1-c maddesindeki hakları kullanmaktan aynı yasanın 53/2. maddesi uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkisini sadece kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gereğinin gözetilmemesi ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. Maddesinin son fıkrası ile Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesine göre, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeden, zorunlu müdafii ücretinin tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak; TCK’nun 53. maddesinin uygulandığı bölümün hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nun 53/1-a.b.c.d.e maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan aynı Yasanın 53/2. maddesi uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın ise 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca şartla salıverilme tarihine kadar geçerli olduğunun hüküm fıkrasının mahsus bölümüne eklenmesine ve hüküm fıkrasının yargılama giderine ilişkin bölümündeki zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline ilişkin kısmın hükümden çıkartılmasına karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 08/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.