Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/1530 E. 2015/3516 K. 01.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1530
KARAR NO : 2015/3516
KARAR TARİHİ : 01.06.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama

1) Sanık …. hakkında mağdurlar …. ve ….yi kasten yaralama; Sanık …. hakkında mağdurlar … ve ….’i kasten yaralama suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlar, CMK’nun 231/12 maddesi uyarınca itiraza tabi olduklarından, inceleme dışı bırakılmıştır.
2-a) Sanık …. hakkında öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümde; açılan ateş sonucu, baş ve omuz bölgesine isabet eden saçmalarla akciğerde
.yaralanmaya, başta yaşamsal fonksiyonlara ağır (4.) derecede etkili parçalı kırığa ve yaşamsal tehlikeye neden olacak şekilde mağdurun yaralandığı olayda; 5237 sayılı TCK.nun 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında, meydana gelen tehlike ve zararın ağırlığına göre alt ve üst sınırlar arasında makul bir ceza tayini yerine sadece hiç isabet olmaması durumlarında uygulanabilecek şekilde 9 yıl hapis cezasına hükmedilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış;
b) Kararda yer verilmeyen TCK’nun 63. maddesinin ise infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
3) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ….’nın mağdur …’u öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin derecesi ve niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri, düzeltme ve bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık …. müdafiinin sübuta, suç niteliğine, meşru savunmaya yönelen Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından ”Adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın, CMK’nun 150/2 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, yargılama giderleri arasında gösterilmesi ile 5237 sayılı TCK.nun 62. maddesi uyarınca uygulama yapılırken indirim oranının gösterilmemesi hukuka aykırı ise de bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak;
a) Hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan, kovuşturma sırasında tayin edilen 533 TL zorunlu müdafii ücretinin yargılama giderlerinden çıkartılmasına ve sonuç olarak ”785 TL” olarak belirlenen yargılama giderlerinin ”252 TL” olarak değiştirilmesine;
b) Hükümde takdiri indirim uygulaması yapılan bölümde yer alan, “TCK’nun 62. maddesi gereğince” ibaresinden sonra gelmek üzere “1/6 oranında” ibaresinin eklenmesine;
Karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün, tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA);
4) Sanık …. hakkında mağdur ….’u öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden;
a) Gerekçeli kararın 7.sayfasının 3.paragrafında…’e ateş edenlerin …. ve … olduğunun anlaşıldığı belirtildiği halde daha sonra bu sanığın atılı suçtan beraatine karar verilmek suretiyle çelişki oluşturulması;
b) Tanık ….’nin hazırlıktaki ilk ifadesinde …’e ateş edenlerin …. ve …. olduğunu söylediği halde daha sonra ….’nın olay yerinde olmadığını belirttiği, bir başka ifadesinde ise …’ın elinde silah olduğunu, ateş edenin …. olduğunu beyan ettiği, mağdur ….’un hazırlık ifadesinde ….’nın iki el ateş ettiğini söylemesine rağmen mahkeme ifadesinde …. ve …’nın ateş ettiğini söylediği dikkate alındığında bu ifadeler arasındaki çelişkinin giderilmeye çalışılmasından sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayini gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş olup Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 01/06/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.