YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1529
KARAR NO : 2015/1837
KARAR TARİHİ : 30.03.2015
Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, görevi yaptırmamak için memura direnme
TÜRK MİLLETİ ADINA
1) Sanık .. mağdur kardeşi .. kasten yaralama suçundan verilen doğrudan para cezasına ilişkin mahkumiyet kararı, 6217 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından ve suç vasfına yönelik aleyhe temyiz de olmadığından, sanık müdafıinin bu suçla ilgili temyiz isteminin CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
2) Oluşa ve dosya kapsamına ve göre, olay günü babası ile tartışan sanığın bıçakla mağduru 2 kez yaraladığı, mağdurun ise keserle sanığın sırt bölgesine vurduğu, sanığın mağdurun elindeki keseri aldığı sırada görevli polislerce yaklandığı, bu yöndeki sanık savunmasının sanığın sırtında çok sayıda künt travmaya bağlı ekimotik alan bulunduğu, mağdurda ise 2 adet bıçak yarası dışında darp cebir izi bulunmadığı yönündeki doktor raporları ile birlikte değerlendirildiğinde sanık .. babası mağdur .. yönelik suçunun kasten yaralama suçunu oluşturduğu yönündeki mahkeme kabulünde isabetsizlik görülmemiş, tebliğnamede bu hususa yönelen bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
3) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık .. babası mağdur .. kasten yaralama, görevi yaptırmamak için polislere direnme suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, kasten yaralama suçu açısından tahrike ve takdire, görevi yaptırmamak için direnme suçu yönünden takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin derecesi ve niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik incelemeye, meşru savunmaya, tahrikin derecesine, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından ”Adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın, CMK’nun 150/2 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi hukuka aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan, sanık .. için soruşturma sırasında 146 TL; kovuşturma sırasında 462 TL olarak tayin edilen zorunlu müdafii ücretlerinin yargılama giderlerinden çıkartılmasına, sonuç olarak ”1.088,05 TL” olarak belirlenen yargılama giderlerinin ”480,05 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin, kısmen tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (ONANMASINA), 30/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.