Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/1361 E. 2015/2094 K. 07.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1361
KARAR NO : 2015/2094
KARAR TARİHİ : 07.04.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, olası kastla yaralama

1)A) Sanık hakkında mağdur yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükümde, sanığın batına ve toraksa nafiz olup diyafram ve mide yaralanması ile hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde tek darbe ile
mağduru yaraladığı olayda; suçun işleniş şekli, kullanılan aletin niteliği, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı ile sanığın kastının yoğunluğuna göre 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezası öngören TCK’nun 86/1. maddesi ile yapılan uygulama sırasında aynı Kanunun 61. maddesindeki ilkeler gözetilerek sonuca etkili olacak şekilde makul bir temel ceza belirlenmesi ve belirlenen bu temel ceza üzerinden sırasıyla 86/3-e ve 87/1-d maddeleri gereğince artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde temel cezanın 1 yıl olarak belirlenmesi ve 87/1-d maddesi gereğince artırım yapılmadan 87/1-son maddesi uyarınca doğrudan 5 yıl hapis cezasına hükmolunması,
B)Sanık hakkında mağdur yönelik olası kastla yaralama suçundan kurulan hükümde, sanığın mağdur yönelik av tüfeği ile yapmış olduğu atışların o sırada sokakta bulunan mağdur isabet etmesi nedeniyle üst dudak, çene, boyun, omuz, göğüs ve bacak bölgelerinden toplam 7 adet saçma isabeti alan mağdurun basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralandığı olayda; suçun işleniş şekli, kullanılan aletin niteliği, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı ile sanığın kastının yoğunluğuna göre 1 yıldan 3 yıla kadar hapis cezası öngören TCK’nun 86/1. maddesi ile yapılan uygulama sırasında aynı Kanunun 61. maddesindeki ilkeler gözetilerek daha makul bir temel ceza belirlenmesi gözetilmeden, yazılı şekilde temel cezanın 1 yıl olarak belirlenmesi,Aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2)Sanık mağdur yönelik olası kastla yaralama suçu yönünden, hükmolunan adli para cezasının, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 21.7.2004 tarihli 5219 sayılı Kanunla değişik CMUK’nun 305/1. maddesi uyarınca miktarı itibariyle kesin nitelikteyse de, sanık suçun niteliğine yönelik temyiz istemi üzerine inceleme yapılmıştır.
3)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık mağdur yönelik kasten yaralama, sanık mağdur yönelik kasten yaralama, mağdurlar yönelik olası kastla yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ve sanık yönünden tahrike ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin bir nedene dayanmayan, sanık meşru savunmaya, suç niteliğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
A)Sanık hakkında mağdur yönelik kasten yaralama, sanık hakkında mağdurlar yönelik olası kastla yaralama suçlarından kurulan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA),
B)Sanık hakkında mağdur yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden yapılan incelemede; Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanık ile mağdur komşu oldukları, olay günü çocuklarının kavga etmeleri nedeniyle aralarında tartışma yaşayan sanık ve mağdurun kavgaya tutuştukları, yaşanan bu kavgada sanık mağdur basit şekilde darp etmesi üzerine mağdurun da üzerinde bulunan bıçakla sanığı hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde tek darbe ile yaraladığı, sanığın ise yaralanmasının hiddeti ile olay yerinden hızla uzaklaşıp evinde bulunan av tüfeğini aldığı ve mağduru hedef alıp iki kez ateş ettiği, açılan ateşler nedeniyle mağdurun saçma taneleri isabetine bağlı olarak sağ bacak bölgesinden yaralandığı olayda;
a)Mağdur yaralanmasına ilişkin Gaziantep 25 Aralık Devlet Hastanesinin 10.06.2009 tarihli raporunda mağdurun yaralanması nedeniyle hayati tehlikesinin bulunduğunun bildirildiği, Gaziantep Üniversitesi Şahinbey Araştırma ve Uygulama Hastanesinin 07.05.2009 tarihli raporunda ise mağdurun yaralanmasının hayati tehlikeye neden olmadığının bildirilmesi karşısında; mağdura ait tedavi evrakları, film ve grafilerin Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kuruluna gönderilerek, yarasının niteliği ve hayati tehlikeye neden olup olmadığı yönünde rapor aldırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayini yerine, raporlar arasındaki çelişki giderilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b)Sanık arasında yaşanan kavgada sanık tarafından mağdurun basit şekilde darp edilmesi suretiyle ilk haksız hareketin sanıktan gelmesine rağmen, mağdurun daha ağır bir tepki göstererek sanığı üzerinde bulunan bıçakla hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde yaraladığı olayda, haksız tahrikte etki ve tepki arasındaki dengenin sanık lehine bozulduğu ve sanık hakkında haksız tahrik nedeniyle asgari düzeyde indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle fazla ceza tayini, Bozmayı gerektirmiş olup, sanık temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün CMUK’nun 326/son maddesi gözetilmek kaydıyla kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 07/04/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.