Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/1091 E. 2015/1757 K. 24.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1091
KARAR NO : 2015/1757
KARAR TARİHİ : 24.03.2015

Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, tehdit

TÜRK MİLLETİ ADINA
1- Sanık .. hakkında mağdur .. yönelik tehdit suçu yönünden; 5271 sayılı CMK’nun 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, aynı Kanunun 231/12. maddesi gereğince itiraz yoluna tabi olup, temyiz kabiliyeti bulunmadığından, itiraz merciince incelenmesi mümkün görülmüştür.
2- Temyiz edenlerin sıfatı ve dilekçelerinin içerikleri dikkate alınarak, sanık İbrahim hakkında mağdur .. kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile sanık .. temyiz isteminin reddine ilişkin 18/12/2012 tarihli ek karar ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..’in mağdur .. kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, taktire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık .. hakkında mağdur .. kasten yaralama suçundan verilen adli para cezası hüküm tarihi itibariyle miktarı bakımından kesin nitelikte olup, suç vasfına yönelik bir temyizde bulunmadığı anlaşılmakla, incelenen dosyaya göre mahkemece verilen 18/12/2012 tarihli temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararda bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık .. müdafıinin eksik soruşturmaya, suçun niteliğine, cezanın alt sınırdan tayini gerektiğine, sanık ..’in ek kararın doğru olmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddİyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanık .. 5271 sayılı CMK’nun 150/2-3 maddesi gereğince kendisine atanan zorunlu müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretlerinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi hukuka aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan sanık .. ile ilgili yargılama giderlerinden müdafii ücretlerinin çıkartılmasına ve yargılama giderleri toplamının 66,10 TL olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hüküm ile sanık .. temyiz isteminin reddine ilişkin 18/12/2012 tarihli ek kararın, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (ONANMASINA), 24/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.