Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2013/6094 E. 2015/581 K. 11.02.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/6094
KARAR NO : 2015/581
KARAR TARİHİ : 11.02.2015

Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

1) Sanık.’ın 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükümde, CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar aynı Yasanın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi kararlardan olduğundan ve temyiz kabiliyeti bulunmadığından, sanık müdafiinin itirazı üzerine mahallinde de incelendiğinden temyiz incelemesi dışı tutulmasına karar verilmiştir.
2) Sanık.n’ın mağdu.’i, göbeğin sol alt kısmından bıçak ile yaraladığı, batına nafiz kolon yaralanması ve mesenterika arter yaralanması nedeniyle mağdurun hayati tehlike geçirdiği anlaşılmakla, teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK’nın 35. maddesi uyarınca yapılan uygulama sırasında, zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirilerek makul ceza belirlenmesi yerine oluşa uygun olmayacak şekilde alt sınırdan ceza tayin edilerek eksik cezaya hükmedilmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık.’ın mağdur .i kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın, CMK’nın 150/2 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi hukuka aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak,
Hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan, “sanık R.. Ç..’ın müdafii ücreti 462,00.-TL’nın sanık R.. Ç..’tan tahsiline” ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkartılmasına karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 11/02/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.