YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/5985
KARAR NO : 2015/328
KARAR TARİHİ : 29.01.2015
Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ….. öz kızı 3 yaşındaki mağdur …… yönelik eyleminin sübutu kabul, takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafinin suçunun sübutuna ilişen, katılan vekilinin eksik incelemeye ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluş ve dosya kapsamına göre; ….. ile katılan …… karı koca olup aralarında boşanma davası bulunduğu müşterek çocukları olan …. velayetinin geçici olarak anneye verildiği, baba ile de şahsi hal tesis edildiği, olay tarihinde sanığın kızı mağdure ile görüşmek için Sivas’a gittiği, çocuğu teslim aldıktan sonra annesine vermeyerek Ankara’ya götürmek üzere otobüse bindiği, katılan annenin polise haber vermesi üzerine, polislerce otobüsün Keskin’de durdurulduğu, sanığın işlemlerin tamamlanmasını beklerken kızının tuvaleti geldiği bahanesiyle tuvalete götürdüğü, daha sonra üzerini kirlettiği gerekçesiyle nezaretçi polise hissettirmeden çay ocağından bıçak alarak tekrar kızının yanına tuvalete döndüğü, mağdureyi bıçakla sol koltuk altı, sol meme başı, boyun ve göbek hizasından 4 isabet ile yaraladığı göbek, hizasına isabet eden bıçak yarasının yaşamsal tehlike oluşmasına neden olduğu, nezaretçi polisin çocuğun bağırma sesleri üzerine içeri girdiği ve sanığa engel olduğu, mağdurenin yaralanması sonucu ameliyat ile hayata döndürüldüğü olayda;
1)Gerek, sanığın ilk soruşturma aşamasındaki beyanında amacının, öldürmek olduğunu söylemesi ve gerekse engel hal gözönüne alınarak sanığın eyleminin öldürmeye teşebbüs olarak kabulü ile TCK’nun 82/1-d-e ve 62.maddeleri ile cezalandırılması gerekirken, yazılı şekilde kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,
2)Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri gereğince, sanık ve mağdur için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafıinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 29/01/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.