Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2013/583 E. 2013/7329 K. 03.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/583
KARAR NO : 2013/7329
KARAR TARİHİ : 03.12.2013

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK.nun 81, 35, 29, 62, 53/1, 63 maddeleri uyarınca 6 sene 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına
TÜRK MİLLETİ ADINA
1- Oluşa ve dosya içeriğindeki delillere göre; mağdur …’ın hayvan bakım işi ile uğraştığı, sağır ve dilsiz olan yaşı küçük tanık …’in de mağdurun yanında çalıştığı, sanık …’in tanık …’e hırsızlık yaptırmak istemesine sinirlenen mağdurun sanığa hakaretler ederek bir kaç … attığı, sanığın ise mağdurun haksız söz ve eylemlerinin yarattığı hiddetin etkisi altında kalarak eline geçirdiği bıçak ile onu iki tanesi batına nafiz diğer dört tanesi kolunda olacak şekilde toplam altı darbeyle, karaciğerde ve kolonda yaralanmaya yol açacak ve yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaraladığı olayda;
a) Meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte dikkate alınarak, 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK.nun 35. maddesi uyarınca yapılan uygulama sırasında, üst sınıra yakın bir ceza tayini yerine 12 yıl hapis cezasına hükmolunması,
b) Her ne kadar haksız tahrikte denge sanık lehine bozulmuş ise de, olayın başlama nedeni de göz önünde tutularak, mağdurdan sanığa yönelik olarak gerçekleştirildiği belirtilen, haksız tahrik oluşturan haksız söz ve eylemlerden ötürü sanık hakkında verilecek cezadan 1/4 ile 3/4 aralığında indirim öngören 5237 sayılı TCK.nun 29. maddesinin uygulanması sırasında, asgari oranda indirim yapılması yerine 1/3 oranında indirim yapılması suretiyle yazılı şekilde eksik ceza tayini,
Aleyhe temyiz bulunmadığı için bozma sebebi sayılmamıştır.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’ın mağdur …’ı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin niteliği ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin usule, haksız tahrik nedeniyle yapılan indirim miktarına vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Hükümde, hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin fıkrada, 5237 sayılı TCK.nun 53/3 fıkrası uyarınca aynı maddenin 1-c bendinde yer alan sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı olup, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK.nun 322 maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak;
Hükümde, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulandığı bendin, “Sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise 1-c bendindeki haklardan koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” olarak değiştirilmesi suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 03.12.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.