Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2013/5556 E. 2015/152 K. 21.01.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/5556
KARAR NO : 2015/152
KARAR TARİHİ : 21.01.2015

Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs ve olası kastla yaralama

Tolanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ….’nın, mağdur … öldürme suçuna teşebbüsü ile mağdur …’a yönelik eylemin sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde öldürmeye teşebbüsün suç vasfı tayin, takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin, suç kastının bulunmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine
Ancak,
Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanığın mağdur …’ın işlettiği internet kafeye geldiği, elindeki yazılı dosyanın cd ye aktarılmasını isteyerek dükkandan ayrıldığı, bir süre sonra dönerek cd yi aldığı, eve gidip cd yi incelediğinde bazı dosyaların cd de olmadığını gördüğü, bunun üzerine tekrar kafeye geldiği, durumu anlatıp eksikliklerin giderilmesini istediği, mağdur …. sanıktan biraz beklemesini istediği, bir süre bekleyen sanığın işlemin yapılmadığını öğrendiğinde mağdur … yönelik olarak “sizin yapacağınız işin a. koyayım” dediği, mağdur .. bu söz üzerine sanığa bir tokat atıp ittirerek dükkan dışına çıkardığı, sanığın yarım saat sonra elinde bıçakla tekrar geldiği, bu sırada mağdur …. ve arkadaşlarının kafenin önünde çay içtikleri, sanığı görünce kafenin içerisine girdikleri, onların peşinden sanığın da zorla işyerine girdiği, …’ın sandalye ile sanığı etkisiz hale getirmeye çalıştığı, sanığın …. yüzünden ve göğsünden hayati tehlike geçirecek şekilde yaraladığı, mağdurun yere düştüğü, sanığın mağdura yerde iken de saldırmaya devam ettiği, bu sırada olay yerine gelen mağdur … sanığa engel olmak için sanığı arkadan kucakladığı, sanığın sırtı … dönük olarak bıçağı salladığı, bu tek darbe ile mağduru toraksa nafiz ve hayati tehlike olacak şekilde yaralayarak olay yerinden kaçtığı olayda,
1- Sanık … hakkında mağdur … öldürmeye teşebbüsten yapılan incelemede,
A- Sanık … hakkında 5237 sayılı Yasanın 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 35. maddesinin uygulanması sırasında, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirilerek makul bir ceza yerine 11 yıl hapis olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
B- Sanığın mağdur … küfür etmesinden sonra, mağdur …. sanığa tokat atması ve sanığı ittirerek iş yerinden dışarı çıkartması dikkate alınarak haksız tahrikte dengenin sanık lehine bozulması karşısında, mağdurdan sanığa yönelen ve haksız tahrik teşkil eden eylem nedeniyle sanık hakkında TCK.nun 29. maddesi gereğince asgari oranda indirim yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
2- Sanık … mağdur … yönelik kasten yaralama suçundan yapılan incelemede,
A-Sanığın, mağdur … yönelik doğrudan kastla hareket ettiği gözetilmeksizin yazılı şekilde olası kastla yaralamadan hüküm kurulması,
B- Sanık … hakkında mağdur …. karşı kasten yaralama suçundan TCK.nun 86/1 maddesinin uygulanması sırasında 1 ile 3 yıl hapis cezası aralığında makul bir temel ceza tayin edilmesi yerine sonuca etkili olmayacak şekilde 1 yıl 6 ay hapis cezası verilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
3- Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık ve mağdur için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinden bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağının gözetilmemesi, Yasaya aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülerek, hükmün CMUK.nun 321. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak (BOZULMASINA), sanık hakkında aleyhine temyiz bulunmadığında CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine 21.01.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.