YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/5432
KARAR NO : 2015/223
KARAR TARİHİ : 26.01.2015
Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, tehdit
1) Oluşa ve dosya içeriğine göre, olay tarihi itibariyle sanık … ve eşi olan mağdur … arasında devam eden boşanma davasının bulunduğu, olay gecesi sanığın ortak çocuklarını görmek için … oturduğu eve gittiği, bir süre sonra olay yerine … kardeşi olan diğer mağdur …. geldiği ve sanıkla tartışmaya başladıkları, çıkan tartışmada sanığın mağdur tarafından basit şekilde darp edilmesinin hiddetiyle üzerinde bulunan bıçağı çıkardığı ve hemopnömotoraksa ve hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde sol aksiller bölgeden toraksa nafiz toplam iki darbe ile mağduru yaraladığı olayda;
A) Teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK’nın 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte gözetilerek makul bir ceza tayini yerine yazılı şekilde 9 yıl hapis cezasına hükmolunması,
B) Mağdurdan sanığa yönelen ve sanığı basit şekilde darp etmekten ibaret haksız eylemi nedeniyle 1/4 ile 3/4 arasında ceza indirimi öngören TCK’nın 29. maddesi ile yapılan uygulama sırasında alt sınırdan indirim yapılması yerine yazılı şekilde 3/4 oranında indirim uygulanması, Suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’ın mağdur …. yönelik kasten öldürme suçuna teşebbüsü ile mağdur …. yönelik tehdit suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların vasfı tayin, takdiri indirim sebebi ile mağdur …. yönelik kasten öldürme suçuna teşebbüsten kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin sübuta, suç niteliğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 26/01/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.