Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2013/5367 E. 2014/989 K. 20.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/5367
KARAR NO : 2014/989
KARAR TARİHİ : 20.02.2014

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme ve bu suça azmettirme, kasten yaralama ve bu suça yardım, hakaret, suç delillerini gizleme ve yoketme
rme” suçundan CMK 223/2-e maddesi uyarınca beraatlerine,

TÜRK MİLLETİ ADINA

A-1) Sanık … müdafiilerinden Av. … tarafından, sanığın yüzüne karşı tefhim olunan hüküm bakımından yasal süreden sonra yapılan duruşma isteminin,
2- Katılanlar … ve … haklarında açılmış bir dava bulunmadığından, müşteki … tarafından yapılan temyiz isteminin, CMUK.nun 310-317. maddeleri uyarınca reddine karar verilmiştir.
B) Sanık … hakkında “suç üstlenme” suçundan zamanaşımı süresi içerisinde dava açılması ve karar verilmesi mümkün görülmüştür.
C) Sanıklar … ve … haklarında verilen beraat kararları bakımından sanıkların gerekçeye yönelik olmayan temyizlerinde hukuki bir yararları bulunmadığından, sanıklar müdafiilerinin bu suçlardan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin reddine karar verilmiştir.
D) Oluşa, dosya içeriğindeki delillere, mahkemenin kabul ve gerekçesine göre; maktul …’in haksız tahrik teşkil eden söz ve eylemleri nedeniyle sanık …’a verilen cezadan TCK’nın 29. maddesi uyarınca yapılan indirim miktarında, sanık …’in olay esnasında kullandığı bıçak üzerindeki kanı yıkayarak teslim eden sanık … hakkında TCK’nın 281. maddesinin 3.
fıkrasının uygulanmamış olmasında, sanık … hakkında mağdurlar … ve …’ye yönelik kasten yaralama suçları bakımından TCK’nın 39. maddesinin uygulanmasında isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamede bu hususlara ilişen eleştiri ve bozma düşünceleri benimsenmemiştir.
E) Sanık … hakkında maktul …’i kasten öldürme, mağdurlar … ve …’yi kasten yaralama, sanık … hakkında mağdurlar …, …, … ve …’ı kasten yaralama, sanık … hakkında maktul …’i öldürmeye azmettirme, mağdurlar … ve …’i kasten yaralamaya yardım etme, mağdur …’ye hakaret, sanıklar …, …, …, … ve … haklarında maktul …’in kasten öldürülmesine yardım etme, sanık … hakkında mağdur …’yi kasten yaralama, sanık … hakkında suç delillerini gizleme ve yok etme suçlarından kurulan hükümlerin, sanık … müdafiinin temyiz isteminin sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğunun kabulü ile yapılan incelemede;
1- Sanık … hakkında mağdur …’yi kasten yaralama suçundan kurular hüküm bakımından; sanığın tekme atarak mağduru yere düşürmesinin ardından sanık …’in mağduru tek bıçak darbesiyle hayati tehlike geçirecek şekilde yaraladığı ve TCK’nın 37/1, 86/1-3.e, 87/1-son maddeleri uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeden yazılı gerekçeyle hüküm kurularak eksik ceza tayini, bu suça yönelik aleyhe temyiz bulunmadığı için bozma sebebi sayılmamıştır.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’ın …’i kasten öldürme, mağdurlar … ve …’yi kasten yaralama, sanık …’in mağdurlar …, …, … ve …’ı kasten yaralama, sanık …’nun mağdurlar … ve …’i kasten yaralamaya yardım etme, sanık …’nın mağdur …’yi kasten yaralama, sanık …’ün suç delillerini gizleme ve yok etme suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde eleştiri nedeni saklı kalmak kaydıyla suçların niteliği tayin, takdire ve sanık …’ın öldürme, sanık …’in yaralama suçları bakımından tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin niteliği ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek kısmen kabul kısmen reddedilmiş, sanık … hakkında maktul …’i öldürmeye azmettirme, sanıklar …, …, …, … ve … haklarında maktul …’in kasten öldürülmesine yardım etme suçlarından elde edilen delillerin

mahkumiyetlerine yeter nitelik ve derecede bulunmadığı kabul ve takdir kılınarak beraatlerine karar verilmiş, sanık …’in hakaret suçu bakımından hakaretin karşılıklı olması sebebiyle ceza verilmesine yer olmadığına hükmedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık … müdafiinin sübuta, etkin pişmanlığın varlığına, sanık … müdafiinin usule, sübuta, sanık … müdafıilerinin eksik incelemeye, sübuta vesaireye, sanık … müdafiinin sübuta vesaireye, sanık … müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı inceleme sırasında eksik incelemeye, sübuta, yasal savunmaya, haksız tahrik miktarına yönelen, katılan vekilinin beraat eden sanıklar bakımından sübuta, 37. maddenin uygulanması gerektiğine, haksız tahrik bulunmadığına, ceza miktarına vesaireye ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak ONANMASINA,
F) Sanık … hakkında maktul …’i kasten öldürme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Oluşa ve dosya içeriğindeki delillere göre; olay tarihinde maktul … ile sanık …’in içlerinde yer aldığı karşılıklı iki grup arasında çıkan kavgada, maktulun bıçağını çıkartarak … ve …’a göstermesi ve onlara hakaret etmesi üzerine sanıklardan … ile karşı karşıya kaldığı ve aldığı tek bıçak darbesi nedeniyle öldüğü, tanık ’in soruşturma aşamasında alınan ifadesi ve teşhisi, olayın diğer mağdur ile sanıklarının aşamalardaki ve keşif sırasındaki anlatımlarından anlaşıldığı, sanık …’in sanık … tarafından gerçekleştirilen bıçaklama eylemine doğrudan katıldığını yada yardım ettiğini gösterir, her türlü şüpheden uzak, kesin ve somut deliller bulunmadığı ve bu itibarla sanığın atılı suçtan beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeyerek, sanık …’in soruşturma aşamasında sanık …’ı suçtan kurtarmak amacıyla geliştirdiği suçu üstlenmeye yönelik savunmalarına ve olayın hemen ardından sıcağı sıcağına alınan ifadelerinde kendisinden başka kimin ne şekilde yaralandığını görmediğini beyan eden mağdur …’ın yargılama aşamasında değişen anlatımına itibar edilmek suretiyle yazılı gerekçeyle sanığın kasten öldürme suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün CMUK.nun 321 maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye uygun ancak farklı gerekçeyle BOZULMASINA, 20.02.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.