Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2012/6315 E. 2013/7975 K. 20.12.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/6315
KARAR NO : 2013/7975
KARAR TARİHİ : 20.12.2013

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

SUÇ : Kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya muhalefet.
HÜKÜM : Sanığın 5237 sayılı TCK.nun 86/1-3-e, 87/3, 62, 53, 58.maddeleri uyarınca 1 yıl 18 ay hapis cezası;
5237 sayılı TCK.nun 86/2-3-e, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası; 5237 sayılı TCK.nun 86/2, 62/1, 52/2-4. maddeleri uyarınca 2.000.TL adli para cezası;
6136 sayılı Yasanın 13/1, 5237 sayılı TCK.nun 62, 52/2, 53, 58.maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 500.TL adli para cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-) Sanık … hakkında mağdur …’e karşı kasten yaralama suçundan verilen para cezasına ilişkin mahkumiyet kararı, 5237 sayılı TCK. uygulanarak verilen para cezalarında aynı Kanunun 50/5. maddesi ve 21.07.2004 tarihli 5219 sayılı Kanunla değişik CMUK’nun 305/1. maddesi uyarınca kesin nitelikte olup, temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin, bu suça yönelik temyiz talebinin CMUK’nun 317.maddesi uyarınca reddine karar verildi.
2-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’in mağdurlar … ve … …’ye karşı kasten yaralama ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların
…/…

niteliği tayin ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin, haksız tahrik indirimi yapılması gerektiğine, ceza miktarına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanığın kasten yaralama ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarından verilen hapis cezalarının kanuni sonucu olarak, “TCK’nun 53/1-a-b-d-e bendindeki hakları kullanmaktan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nun 53/1-c maddesindeki hakları kullanmaktan ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” karar verilmesi bozmayı gerektirmekte ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkralarının, “5237 sayılı TCK’nun 53/1-a,b,c,d,e maddesinde sayılan hak yoksunluklarının 53.maddenin 2.fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar ve sanık hakkında kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın, 53.maddenin 3.fıkrası uyarınca şartla salıverilme tarihine kadar geçerli olduğu” şeklinde değiştirilmesine karar verilmesi suretiyle CMUK.nun 22.maddesi ile tanınan yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 20/12/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.