YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/6284
KARAR NO : 2013/3260
KARAR TARİHİ : 17.04.2013

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-Temyiz edenlerin sıfatları ve dilekçelerinin içeriklerine göre temyiz incelemesi, sanık …’ın “31.03.2008 tarihli mağdur …’ı öldürmeye teşebbüs suçuna azmettirme”, “26.07.2008 tarihli mağdur …’ı tasarlayarak öldürmeye teşebbüs suçuna azmettirme”, “26.07.2008 tarihli mağdur …’u öldürmeye teşebbüs suçuna azmettirme”; sanık …’un “31.03.2008 tarihli mağdur …’ı öldürmeye teşebbüs”, “6136 sayılı Kanuna muhalefet”; sanık …’nin “31.03.2008 tarihli mağdur …’ı öldürmeye teşebbüs”, “6136 sayılı Kanuna muhalefet”; sanık …’in “26.07.2008 tarihli mağdur …’ı tasarlayarak öldürmeye teşebbüs”, “mağdur …’u tasarlayarak öldürmeye teşebbüs”, “6136 sayılı Kanuna muhalefet” suçlarından verilen mahkumiyet, sanık …’ın “mağdur …’yı tasarlayarak öldürmeye teşebbüs suçuna azmettirme”, “26.07.2008 tarihli mağdurlar … ve …’a karşı mala zarar verme”; sanık …’un “31.03.2008 tarihli mala zarar verme”; sanık …’nin “31.03.2008 tarihli mala zarar verme”; sanık …’in “26.07.2008 tarihli mağdur …’yı tasarlayarak öldürmeye teşebbüs”, “26.07.2008 tarihli mağdurlar … ve …’a karşı mala zarar verme” suçlarından verilen beraat hükümleri yönünden yapılmıştır.
2-Sanıklar …, … ve …’nin “31.03.2008 tarihli mağdur …’ı öldürmeye teşebbüs suçuna azmettirme” suçlarından kurulan hükümlere ilişkin olarak; Mahkemenin sanıkların eylemlerini “öldürmeye teşebbüs” olarak nitelendirmesinde bir isabetsizlik görülmemiş, tebliğnamenin eylemlerin “silahlı tehdit” olarak nitelendirilmesi gerektiğine ilişkin bozma öneren düşüncesi ile ayrıca kabule göre de suçun tasarlanarak işlendiğinin kabulü için, sanığın eylemini gerçekleştirmeye olay tarihinden önce karar vermesi, kararında sebat ve ısrar göstermesi, karar ile icra arasında makul bir süre geçmesinin gerektiği, oysa somut olayda sanıkların öldürme kararı vermesi ile eylemleri arasında, kararlarını soğukkanlı bir şekilde tekrar gözden geçirmeleri için yeterli sürenin geçtiğine dair her türlü şüpheden uzak, somut ve inandırıcı kanıtların bulunmadığı anlaşılmakla, tebliğnamenin, sanıkların fiillerini “tasarlayarak öldürmeye teşebbüs” olarak nitelendirilmesi gerektiğine ilişkin bozma öneren düşüncesi benimsenmemiştir.
3-Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanık …’ın “31.03.2008 tarihli mağdur …’ı öldürmeye teşebbüs suçuna azmettirme”, “26.07.2008 tarihli mağdur …’ı tasarlayarak öldürmeye teşebbüs suçuna azmettirme”, “26.07.2008 tarihli mağdur …’u öldürmeye teşebbüs suçuna azmettirme”; sanık …’un “31.03.2008 tarihli mağdur …’ı öldürmeye teşebbüs”,”6136 sayılı Kanuna muhalefet”; sanık …’nin “31.03.2008 tarihli mağdur …’ ı öldürmeye teşebbüs”, “6136 sayılı Kanuna muhalefet”; sanık …’in “26.07.2008 tarihli mağdur …’ı tasarlayarak öldürmeye teşebbüs”, “mağdur …’u tasarlayarak öldürmeye teşebbüs”, “6136 sayılı Kanuna muhalefet” suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim nedenlerinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanıklar … ve Nedim’in “26.07.2008 tarihli mağdur …’yı öldürmeye teşebbüs” suçundan, elde edilen delillerin mahkumiyete yeter derece ve nitelikte bulunmadığı; sanık …’ın “26.07.2008 tarihli mağdurlar … ve …’a karşı mala zarar verme”; sanık …’un “31.03.2008 tarihli mala zarar verme”; sanık …’nin “31.03.2008 tarihli mala zarar verme”; sanık …’in “26.07.2008 tarihli mağdurlar … ve …’a karşı mala zarar verme” suçlarından, eylemin TCK.nun 44. maddesine göre “… içtima” kuralı uyarınca unsurlarının oluşmadığı gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri bozma ve düzelteme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar …, …, … ve Nedim müdafiilerinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede delillerin hatalı değerlendirildiğine, sübuta; Cumhuriyet Savcısının 31.03.2008’deki olayla ilgili suçun niteliğine, “6136 sayılı Kanuna muhalefet” suçundan adli para cezasının hatalı uygulandığına; müdahil Cihat vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
A.Sanık …’ın “26.07.2008 tarihli mağdur …’ı tasarlayarak öldürmeye teşebbüs suçuna azmettirme”, “26.07.2008 tarihli mağdur …’u öldürmeye teşebbüs suçuna azmettirme”; sanık …’un “6136 sayılı Kanuna muhalefet”; sanık …’nin “6136 sayılı Kanuna muhalefet”; sanık …’in “26.07.2008 tarihli mağdur …’ı tasarlayarak öldürmeye teşebbüs”, “mağdur …’u tasarlayarak öldürmeye teşebbüs”, “6136 sayılı Kanuna muhalefet” suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanık …’ın “31.03.2008 tarihli mala zarar verme”; “mağdur …’yı tasarlayarak öldürmeye teşebbüs suçuna azmettirme”, “26.07.2008 tarihli mağdurlar … ve …’a karşı mala zarar verme”; sanık …’un “31.03.2008 tarihli mala zarar verme”; sanık …’nin “31.03.2008 tarihli mala zarar verme”; sanık …’in “26.07.2008 tarihli mağdur …’yı tasarlayarak öldürmeye teşebbüs”, “26.07.2008 tarihli mağdurlar … ve …’a karşı mala zarar verme” suçlarından verilen beraat hükümleri yönünden,
Sanık …’ın “26.07.2008 tarihli mağdurlar … ve …’a karşı mala zarar verme”; sanık …’un “31.03.2008 tarihli mala zarar verme”; sanık …’nin “31.03.2008 tarihli mala zarar verme”; sanık …’in “26.07.2008 tarihli mağdurlar … ve …’a karşı mala zarar verme” suçlarıyla ilgili olarak; sanıkların bir fiil ile, hem mağdurlara karşı “öldürmeye teşebbüs”, hem de “mala zarar verme” suçunun oluşumuna sebebiyet verdikleri anlaşılmakla; TCK.nun 44. maddesinde düzenlenen “… içtima” kuralı gözönünde bulundurularak, en ağır cezayı gerektiren suç olan “öldürmeye teşebbüs” suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin yanında, “mala zarar verme” suçundan “açılan kamu davaları ile ilgili “karar verilmesine yer olmadığına” kararı verilmesi yerine, yazılı biçimde CMK.nun 223/2-c maddesi uyarınca beraatlarine karar verildiği, ancak sonuca etkili olmadığından bu hususun yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği görülmekle,
CMUK.nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak,
Hüküm fıkrasının (1-3, 4, 8, 9, 10, 11) bentlerinde yer alan beraate ilişkin ibarelerin çıkartılmasına, yerlerine, “sanığın bir fiil ile, hem mağdura karşı öldürmeye teşebbüs, hem de mala zarar verme suçlarının oluşumuna sebebiyet verdiği, hakkında TCK.nun 44. maddesinde düzenlenen “… içtima” kuralına uymak suretiyle en ağır cezayı gerektiren suç olan ‘öldürmeye teşebbüs’ suçundan hüküm kurulduğu anlaşılmakla, ayrıca mala zarar verme suçundan açılan kamu davası ile ilgili olarak karar verilmesine yer olmadığına” ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN kısmen resen de temyize tabi hükümlerin, kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA),
B.Sanık …’ın “31/03/2008 tarihli mağdur …’ı öldürmeye teşebbüs suçuna azmettirme”; sanık …’un “31/03/2008 tarihli mağdur …’ı öldürmeye teşebbüs”, sanık …’nin “31/03/2008 tarihli mağdur …’ı öldürmeye teşebbüs” suçlarından kurulan hükümler yönünden,
Sanık …’ın azmettirmesi üzerine sanıklar … ve …’nin tabancaları ile çok sayıda ateş ederek diz üstü bölgesinden vurdukları mağduru basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralayarak öldürmeye teşebbüs ettikleri olayda,
9 ile 15 yıl aralığında hapis cezası öngören TCK.nun 35. maddesinin uygulanması sırasında, mağdurda meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte
değerlendirilerek, sanıkların ayrı ayrı makul bir ceza ile cezalandırılmaları yerine, teşebbüsün derecesinde yanılgıya düşülerek, yazılı biçimde daha az vahamet gerektiren olaylarda uygulama olanağı bulunan her bir sanığa 9 yıl hapis cezasına hükmetmek suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş olup, müdahil vekilinin temyiz itirazları bu sebeple yerinde görüldüğünden, hükümlerin değişik gerekçeyle tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 17/04/2013 gününde oybirliği ile karar verildi.
17/04/2013 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Murat Küçük’ün huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanıklar … ile … müdafiileri avukatlar …’ün yüzüne karşı, …, … … ile …’un yokluklarında 18/04/2013 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.