Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2012/4358 E. 2012/8875 K. 30.11.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/4358
KARAR NO : 2012/8875
KARAR TARİHİ : 30.11.2012

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten silahla yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan sanık … ve kasten öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan sanık … hakkında yapılan yargılanmaları sonunda; sanıkların mahkumiyetine dair, … 1.Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 27.04.2007 gün ve 2005/5 Esas, 2007/66 sayılı hükümlerin sanıklar … ve … müdafiileri tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 21.11.2011 gün ve 2009/2646 Esas, 2011/7056 Karar sayılı ilamı ile sanık … hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün onanmasına, bu sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan kurulan hüküm ile sanık …
…. hakkında kasten öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından kurulan hükümlerin bozulmasına karar verildiği, Dairemizin bozma yönündeki kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.12.2011 gün ve 2007/136013 sayılı yazısı ile itirazı üzerine, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.07.2012 gün, 2011/843, 2012/635 sayılı kararı ile 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara ilişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında” Yasanın 99.maddesiyle, 5271 Sayılı Yasanın 308.maddesinde yapılan değişiklik ve 101. maddesiyle, 5320 Sayılı Yasaya eklenen Geçici 5.madde uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosya dairemize gönderilmekle, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 308.maddesinin, 6352 Sayılı Yasanın 99.maddesi ile eklenen 3.fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle İTİRAZIN KABULÜNE, Dairemizce verilen 21.11.2011 gün ve 2009/2646 Esas, 2011/7056 ilamda 1. Bentte yer alan bozma kararının KALDIRILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
1 -Sanık …’un tabanca ile ateş ederek mağdur sanık …’i batın bölgesinden ve sol uyluk bölgesinden isabetle yaraladığı anlaşılmakla; teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK.nun 35. maddesi ile uygulama yapıldığı sırada meydana gelen tehlike ve zararın ağırlığı dikkate alınarak makul bir ceza yerine 9 yıl hapis cezasına hükmedilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2-Sanık …’un 6136 sayılı Kanuna muhalefet, sanık …’in kasten silahla yaralama ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçları yönünden;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçlarının sübutu kabul ve oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçlarının niteliği tayin edilmiş ise de, yaşamsal tehlikeye neden olacak şekilde silahla yaralama ve izinsiz tabanca taşıma suçları için öngörülen cezalarının üst sınırı itibariyle 765 sayılı TCK.nun 102/4 ve 104/2. maddelerine göre belirlenen ve suçun işlendiği 13.05.2003 tarihinde işlemeye başlayan 7 yıl 6 aylık dava zamanaşımı süresinin 13.11.2010 tarihinde gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nun 7/2 ve 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri gözetilmek suretiyle hükümlerin CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus
yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 765 sayılı TCK.nun 102/4, 104/2 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddeleri uyarınca kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
3-Sanık …’un kasten öldürmeye teşebbüs suçu yönünden; Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip kısmen reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin meşru savunma koşullarının varlığına vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulandığı bendin, “Sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a,b,c,d,e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle CMUK.nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükmün ONANMASINA, 30/11/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.