YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/1297
KARAR NO : 2012/3510
KARAR TARİHİ : 03.05.2012
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, 6136 SYA
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık …’ın 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan mahkumiyetine ve kasten öldürme suçundan TCK.nun 27/2 maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına dair kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’ın 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçu ile maktul …’ya yönelik eyleminin sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçunun niteliği tayin, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip kısmen reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin TCK.nun 62. maddesinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
1-Sanık …’ın 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan mahkumiyetine dair kurulan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
2-Sanık …’ın, maktul …’ya yönelik eylemi yönünden;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanık …’ın …’da esnaflık yaptığı, olay tarihinden önce maktul …’nın işyerine gelerek haraç istemesi nedeniyle aralarında husumet bulunduğu, 17/04/2005 tarihinde maktul ve arkadaşı …’ın sanığın evinin önünde silahlarıyla ateş ettikleri, bu olay nedeniyle maktul … ve arkadaşı … hakkında açılan davada kasten öldürmeye teşebbüs suçundan yargılama yapılması için görevsizlik kararı verildiği, maktulün tehdit eylemlerine devam etmesi nedeniyle sanık …’ın ruhsatsız silah taşımaya başladığı, olay tarihinde …’nın üzerinde taşıdığı tabanca ile çay bahçesinde oturan sanığa doğru ateş ettiği, saldırının devam ettiği sırada sanık …’ın üzerinde bulundurduğu tabancayla saldırıya karşı kendisini korumak maksadıyla maktule ateş ederek öldürdüğü olayda;
Sanığın, maktulden kaynaklanan kendisine yönelmiş, gerçekleşen ve tekrarı muhakkak olan haksız saldırıyı, o andaki hal ve koşullara göre ve orantılı biçimde defetmek amacıyla, eylemini meşru savunma koşulları altında gerçekleştirdiği anlaşıldığı halde, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08/04/1997 tarih ve 1-59/83 sayılı kararında ayrıntıları açıklandığı üzere, defetmek zorunluluğu olan haksız saldırı karşısında bulunan kişiden saldırıdan kaçarak kurtulmasının beklenemeyeceği ve kişiye kaçma yükümlülüğü yüklenemeyeceği gözardı edilerek; 5237 sayılı TCK.nun 25 ve CMK.nun 223/2-d maddeleri uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına ve beraate hükmedilmesi gerekirken aynı Yasanın 27/2 madde ve fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün CMUK.nun 321 maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/05/2012 gününde oybirliği ile karar verildi.