YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/8505
KARAR NO : 2012/1267
KARAR TARİHİ : 29.02.2012
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, tehdit, hakaret, mala zarar verme
HÜKÜM : 1- Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nun 81/1, 35, 29/1, 62/1, 53/1-a-b-c-d-e, 53/3 maddeleri uyarınca 6 yıl 3 ay hapis, TCK.nun 151/1, 29/1, 62/1, 53/1-a-b-c-d-e, 53/3 maddeleri uyarınca 3 ay 22 gün hapis,
2- Katılan-sanık … hakkında 5237 sayılı TCK.nun 125/1, 125/4, 62/1, 53/1-a-b-c-d-e, 53/3 maddeleri uyarınca 5 ay 25 gün, TCK.nun 106/1-1, 62,/1, 53/1-a-b-c-d-e, 53/3 maddeleri gereğince 10 ay hapis, TCK.nun 86/2, 86/3-e, 62/1, 53/1-a-b-c-d-e, 53/3 maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına
TÜRK MİLLETİ ADINA
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …, mağdur-sanıklar … ve …’ın suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde “mala zarar verme”; mağdur-sanık …’ın “mağdur …’a karşı tehdit ve hakaret”, “mağdur-sanık …’yi kasten yaralama” suçlarının niteliği tayin, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, bozmaya uyularak verilen hükümlerde bozma nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık …’in bir sebebe dayanmayan; sanık …’nin haksız tahrikin derecesine; mağdur-müdahil-sanık … müdafiinin meşru savunmaya, teşebbüsün derecesine, sanıklar … ve … müdafiilerinin hakkında haksız tahrik hükmünün
uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
1- Mağdur-sanık …’ın “mağdur …’a karşı tehdit ve hakaret”, “mağdur-sanık …’yi kasten yaralama” suçları yönünden kurulan hükümlerin, tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
2- Sanıklar … ve …’nin mağdur …’a yönelik eylemleri yönünden,
Dosya kapsamına göre, sanıklar … ve … ile mağdur … arasında aile meselelerinden kaynaklanan, öldürmeye gerektirmeyecek çekişmelerin bulunduğu, olay günü taraflar arasında yol üzerinde çıkan kavganın mağdurun minibüsü içinde devam ettiği, kavga sırasında mağdur …’ın tahta sopa ile sanık …’yi elinden basit şekilde yaraladığı, sanıklar … ve …’in de ellerindeki demir borularla mağdur …’a rasgele vurmaya başladıkları, mağdur …’ın yüz bölgesine aldığı darbelerin, sağ gözünün işlevinin yitirilmesine neden olduğu, çene ve bacak bölgesine aldığı darbelerin ise kesi niteliğinde bulunduğu, bunun dışında kafatasında herhangi bir kırık oluşmadığı gibi darbelerin hayati tehlikeye de yol açmadığı olayda,
Sanıklar … ve …’in özellikle vücudun belli bir bölgesini hedef seçtiklerini ve eylemlerine bağlı olarak ortaya çıkan kastlarının öldürmeye yönelik olduğunu gösteren her türlü şüpheden uzak, somut ve inandırıcı kanıtlar bulunmadığı ve polis memurlarının sanıkların ellerinde bulunan demir boruları almaktan ibaret müdahalelerin ise olayın müdahale anına kadar gelindiği aşama ve kırığa neden olmayan darbelerin şiddeti gözönüne alındığında, kastın öldürmeye teşebbüs olduğunu göstermesi açısından tek başına “engel sebep” sayılamayacağı anlaşıldığı halde, sanıkların “kasten yaralama” suçundan, TCK nun 61. maddesi uyarınca, suçun işleniş biçimi, suçun işlendiği yer gibi hususlarda gözönünde bulundurularak, alt sınırdan uzaklaşılmak suretiyle cezalandırılmaları yerine, suç niteliğinde yanılgıya düşülerek, yazılı biçimde “öldürmeye teşebbüs” suçundan hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar … ve … müdafiinin temyiz itirazları bu sebeple yerinde görüldüğünden, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 28.02.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.