YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/5976
KARAR NO : 2013/7437
KARAR TARİHİ : 04.12.2013
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, olası kastla yaralama
HÜKÜM : Sanık …- 5237 sayılı TCK.nun 86/1, 21/2, 86/3-b-e, 87/1-d-son, 62, 53 maddelerince 4 yıl 2 ay hapis cezası,
5237 sayılı TCK.nun 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son, 29, 62, 53 maddelerince 5 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına
TÜRK MİLLETİ ADINA
1- Sanık …’a verilen ceza miktarlarına göre, müdafiinin duruşma isteminin CMUK.nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’ın mağdur …’a yönelik eylemi ile mağdur …’i olası kasıtla yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde, mağdur …’i olası kasıtla yaralama suçunun niteliği tayin, takdire ilişkin cezalarını azaltıcı nedenin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş; sanık …’ın mağdur …’i olası kasıtla yaralama suçundan verilen hüküm
yönünden, küçük mağdurun annesinin 09.03.2010 tarihli duruşmada, babasının da 04.03.2010 havale tarihli dilekçe ile şikayetlerinden vazgeçmiş olmaları ve davaya katılan sıfatını almamış olmaları nedeniyle, sanık hakkındaki hükmü temyize hakları olmadığı gerekçesi ile mağdura yaşı nedeniyle atanan zorunlu
vekilin temyiz isteminin CMK.nun 315. maddesi uyarınca reddine ilişkin, mahkemenin 05.11.2010 tarihli ek kararında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin suçların taksirle işlendiğine, CMK.nun 231/5. maddesinin uygulanması gerektiğine, yönelen; mağdur … vekilinin, mağdur küçük olduğundan vekilin iradesine üstünlük tanınması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
A- Sanık …’ın mağdur …’i olası kasıtla yaralama suçundan verilen hükmün, mağdur vekili tarafından temyizinin reddine ilişkin, mahkemenin 05.11.2010 tarihli ek kararının tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA),
B-1) Sanığın mağdur …’ı kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanığın tabanca ile kucağında bebek olan mağdura yakın mesafeden hedef gözeterek önce bir el ateş ettiği, mağdurun yaralanmadığı ancak kucağındaki bebeğin yaralandığı, ardından evin içine kaçan mağdurun peşinden ikinci kez ateş eden sanığın mağduru sol uyluk bölgesinden, femoral arterte yarattığı hasar nedeniyle yaşamsal tehlike geçirecek nitelikte yaraladığı, mağdurun annesinin müdahale etmesi ve mağdurun da evin içine düşmesi nedeniyle sanığın eylemine son vermek zorunda kaldığı olayda; kullanılan aletin elverişliliği, atış sayısı, hedef alınan vücut bölgesi ve engel hal bulunması gibi hususlar dikkate alındığında, sanığın açığa çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu anlaşıldığından, sanığın, çocuk sayılan mağduru öldürmeye teşebbüs suçundan cezalandırılması yerine, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,
2- Sanığın, mağdur …’i olası kasıtla yaralama suçundan kurulan hükümde;
Sanığın bebek olan mağduru olası kast altında, silahla, yaşamsal tehlike geçirecek, yaşam fonksiyonlarını ağır (4.) derecede etkileyecek şekilde kemik kırılmasına neden olacak nitelikte yaraladığı olayda, temel cezanın TCK.nun 86/1. maddesi uyarınca belirlenip, 86/3-b-e, ve 44, 87/1-d-son maddesi uyarınca
artırım yapıldıktan sonra olası kast nedeniyle 21/2. maddesi uyarınca indirim yapılması yerine, yazılı şekilde 86/1, 21/2, 86/3-b-e, 44, 87/1-d-son maddeleriyle uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu nedenlerle
yerinde görüldüğünden hükümlerin CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, kısmen tebliğnamedeki düşünce hilafına (BOZULMASINA), CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca, aleyhe temyiz bulunmadığından ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 04/12/2013 gününde oybirliği ile karar verildi.