Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2011/431 E. 2011/1153 K. 01.03.2011 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/431
KARAR NO : 2011/1153
KARAR TARİHİ : 01.03.2011

TEBLİĞNAME : 1-B/2010/282039

Irza geçme cürmünün delillerini yok etmek amacıyla ve kendisinden olan çocuğu öldürmekten, beden veya ruh bakımından kendini savunamayacak olan kızkardeşi …’in ırzına geçmekten sanık …’in bozma üzerine yapılan yargılanması sonunda: Hükümlülüğüne ilişkin (KASTAMONU) Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 08.04.2010 gün ve 229/66 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi sanık müdafii ve müdahil vekili taraflarından istenilmiş ve hüküm kısmen resen de temyize tabi bulunmuş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Adli Tıp Morg İhtisas Dairesinin 06.12.1996 tarihli, maktul bebeğin canlı doğduğuna ilişkin raporu, bu raporla uyumlu, sanığın 29.12.1998 tarihinde poliste, 30.12.1998 tarihinde savcılıkta, yer gösterme işleminde ve sulh ceza mahkemesinde, maktul bebeğin doğduğu anda nefes alıp ağladığı, boğazını sıktıktan sonra sustuğuna ilişkin beyanları dikkate alındığında, mahkemenin sanığın canlı olarak doğduğunun kabulünde ve “öldürme” suçundan mahkumiyet hükmü kurmasında bir isabetsizlik görülmemiş, tebliğnamenin maktul bebeğin canlı doğup doğmadığı, ölüm sebebinin tespiti konularında Adli Tıp Genel Kurulundan yeniden rapor alınması gerektiğine ilişkin bozma öneren düşüncesi benimsenmemiştir.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın “öldürme” ve “ırza geçme” suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezayı azaltıcı akıl hastalığı ve takdiri indirim nedenlerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin eksik soruşturmaya; müdahil vekilinin sanık hakkında güvenlik tedbiri uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA) 01.03.2011 gününde oybirliği ile karar verildi.