YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2011/362
KARAR NO : 2011/1756
KARAR TARİHİ : 23.03.2011
TEBLİĞNAME : 1-B/2010/312066
Eşi … ile …’ı kasten öldürmekten, oğlu …’u öldürmeye teşebbüsten ve silahla tehditten sanık …’un bozma üzerine yapılan yargılanması sonunda: Hükümlülüğüne ilişkin (…) İkinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 20.04.2010 gün ve 350/90 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi sanık müdafii ile müdahiller vekili taraflarından istenilmiş, sanık müdafii duruşma da talep etmiş ve hüküm kısmen resen de temyize tabi bulunmuş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: sanık hakkında duruşmalı, müdahillerin temyizi üzerine incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık … müdafii ve maktullerden-müdahiller vekillerinin temyiz talepleri üzerine, sanık … hakkında eşi maktul … ve kayınbabası maktul …’ı öldürme, oğlu …’u öldürmeye teşebbüs ve mağdur …’ı silahla tehdit suçlarından kurulan hükümler yönünden yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’ın suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, eşi olan maktul …’u öldürme, oğlu olan mağdur …’u öldürmeye teşebbüs suçları yönünden tahrike ilişkin cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık … müdafiinin duruşmalı incelemede ve temyiz dilekçesinde yasal savunma koşullarının bulunduğuna, eksik incelemeye, ağır tahrik hükümlerinin ve 5237 sayılı TCK.nun 62 maddesinin uygulanması gerektiğine vesaireye, maktulden-müdahiller vekillerinin tahrik bulunmadığına vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
CMUK.nun 322 maddesi gereğince;
Sanık hakkında verilen müebbet hapis cezası ile adam öldürme, adam öldürmeye teşebbüs ve silahla tehdit suçlarından verilen süreli hürriyeti
bağlayıcı cezaların 765 sayılı TCK.nun 73 maddesi uyarınca içtima ettirilmesi sırasında hücre süresinin üç yılı geçemeyeceği gözetilmeksizin, “3 yıl yerine”, “3 yıl 6 ay 20 gün” olarak hücre süresinin fazla belirlenmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hücrede bırakılma süresine ilişkin hüküm fıkrasının 6 bendinde yer alan “3 yıl 6 ay 20 gün” ibaresi yerine “3 yıl” ibaresinin yazılarak DÜZELTİLEN, sair yönleri ile usul ve yasaya uygun olan hükümlerin ONANMASINA, 23.03.2011 gününde oybirliği ile karar verildi.
23.03.2011 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı … ‘ın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık … müdafii Avukatlar …ve …r’in yokluklarında 24.03.2011 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.