YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2010/7449
KARAR NO : 2011/1437
KARAR TARİHİ : 14.03.2011

TEBLİĞNAME : 1-B/2010/216040
MAHKEMESİ :(ALANYA) Birinci Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO :11/03/2009 -161/67
SUÇ :Adam öldürmek, adam öldürmeye teşebbüs, yağma, zorla ırza geçme, zorla kaçırma

Adam öldürmek, adam öldürmeye teşebbüs, yağma, zorla ırza geçme, zorla kaçırma suçlarından A.. G.., M.. K.., Y.. Ç.. ile G.. K.. haklarında verilen hüküm Dairemizce onanarak kesinleşmiş olup 01.06.2005 tarihinde 5237 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesi nedeniyle yeniden duruşma açılarak TCK.nun 82/1-h, 82/1-h, 35, 149/1-a-c-h, 62, 53, 765 sayılı TCK.nun 416/1,417,59,429/1,553,59. maddeleri gereğince hükümlülüklerine dair (ALANYA) Birinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 11/03/2009 gün ve 161/67 sayılı karar re’sen temyize tabi bulunmuş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü A.. G.. hakkında öldürme, hükümlü Yusuf hakkında öldürmeye yardım, öldürmeye teşebbüs, gasp suçlarından kurulan hükümler yönünden temyiz istemi bulunmadığından, hükümlü M.. K.. ve hükümlü G.. K.. hakkında kurulan ve re’sen temyize tabi bulunan hükümler ile sınırlı olarak yapılan incelemede;
Hükümlü M.. K.. hakkında 765 Sayılı TCK.nun 429/2, 59/2, 416/1, 417, 59/2, 495/1, 497/1, 59/2, 429/1, 59/2, 416/1, 417/1, 59/2, 450/9, 59/1, 497/1 59/2, 450/9, 59/1, 429/1, 59/2, 416/1, 417, 65/3, 497/1, 522/1, 59/2, 450/9, 62, 65/3, 59/2, 429/1, 59/2, 416/1, 417, 59/2, 497/1, 522/1, 59/2, 450/9, 62, 65/3, 59/2, 429/2, 59/2, 416/1, 417/1, 59/2, 497/1, 522, 59/2. maddeleri, sanık G.. K.. hakkında 765 sayılı TCK nun 429/1, 59/2, 416/1, 417/1, 59/2, 450/9, 59/1, 497/1, 59/2, 450/9, 65/3, 59/2, 429/1, 59/2, 416/1, 417/1, 59/2, 497/1, 522, 59/2, 450/9, 62, 59/2, 429/1 59/2, 416/1, 417, 59/2, 497/1, 522, 59/2, 450/9, 62, 65/3, 59/2, 429/2, 59/2, 416/1, 417, 59/2, 497/1, 522, 59/2. maddeleri uyarınca kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümlerden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi uyarınca yeniden duruşma açılarak yapılan yargılama sonucu bozmaya uyularak kurulan hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık M.. K..’un maktûl Marijke Van Dijk’i ve maktûl Valeria Kozlova’yı öldürme, sanık G.. K..’nun maktûl Valeria Kolova’yı öldürme suçları yönünden;
Bir suçu gizlemek için öldürme suçlarından; 765 sayılı TCK.nun olayla ilgili 450/9, 59. maddelerinin uygulanması suretiyle belirlenen ceza miktarı ile 5237 sayılı TCK.nun 82/1-h, 62. maddeleri uygulandığında verilebilecek ceza miktarı eşit olmakla birlikte, 5237 sayılı TCK nun 53. maddesi, 765 sayılı TCK nun 31. maddesine göre daha lehine olduğundan, sanıkların her bir maktûle karşı eylemlerinden dolayı ayrı ayrı 5237 sayılı TCK nun 82/1-h, 62 ve 53. maddeleri uyarınca hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanıklar M.. K.. ve G.. K..’nun bir suçu gizlemek amacıyla öldürmeye teşebbüs suçları yönünden;
Mağdur Suzanne’nin darp ve dört bıçak darbesi sonucu boyun ön yüz orta hat bölgesinden yemek borusunda yırtılma, ses bandında felç olacak şekilde, mağdur Hanneke’nin darp ve beş bıçak darbesi sonucu orbita ve boyun ön yüz bölgesinden trekeaya kadar inen perforasyon, cilt altı amfizemi ve yaygın ödem, sağ beyinde hasar, vücudunun sol yarısında nörolojik engeller alacak şekilde yaralandıkları olayda; teşebbüs nedeniyle 13 yıldan 20 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK nun 35. maddesi ile uygulama yapıldığı sırada meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak alt ve üst sınır arasında olaya uygun makul bir ceza yerine 13 yıl hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
3-Sanıklar M.. K.. ve G.. K..’nun yağma suçları yönünden;
Sanıkların birden fazla kişiyle, silahla, gece vakti maktüller ve mağdurlara karşı yağma suçlarını işledikleri anlaşılmakla; 10 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK.nun 149/1. maddesinde düzenlenen birden ziyade nitelikli halin gerçekleşmiş olması nedeniyle alt ve üst sınırlar arasında makul bir ceza yerine, olaya uygun düşmeyen gerekçe ile 10 yıl hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
4-Sanıklar M.. K.. ve G.. K..’nun zorla kaçırma ve zorla ırza geçme suçları yönünden;
765 sayılı TCK.na göre verilmiş ve kesinleşmiş hükümlerin 5237 sayılı TCK ile kurulacak hükümlere göre lehe olduğu kabul edildiği halde, uyarlama isteminin reddine karar verilmesi yerine, infazda karışıklığa neden olacak şekilde 765 sayılı TCK.na göre yeniden hüküm kurulması;
5-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 17.04.2007 gün ve 2007/1-32-97 sayılı kararı uyarınca, Haziran 2005 tarihinden önce işlenen suçlarda, her suç yönünden ayrı ayrı yapılan değerlendirme sonucu, lehe yasa ve buna göre her suçun sonuç cezası belirlendikten sonra, cezaların toplanmasına 765 sayılı TCK.nun 68-77. maddelerindeki ilkelere göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, 5237 sayılı TCK nun da cezaların toplanması mümkün olmadığı gerekçesiyle, sanıklar M.. Y..ve Gazi hakkında sadece 765 sayılı TCK.nu hükümleri uyarınca belirlenen cezaların toplanmasına karar verilip, öldürmeye teşebbüs, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve yağma suçlarından 5237 sayılı TCK.nu hükümleri uygulanmak suretiyle belirlenen cezaların toplamaya dahil edilmemesi,
Yasaya aykırı olup, sanıklar M..Y.. ve Gazi hakkında öldürme, yağma, zorla kaçırma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve zorla ırza geçme, öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan re’sen temyize tabi bulunan tüm hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 14/03/2011 gününde oybirliğiyle karar verildi.