YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2010/4190
KARAR NO : 2010/6253
KARAR TARİHİ : 30.09.2010
Adam öldürmek ve izinsiz silah taşımak suçlarından … hakkında verilen hüküm Dairemizce onanarak kesinleşmiş olup 01.06.2005 tarihinde 5237 sayılı Yasanın yürürlüğe girmesi nedeniyle yeniden duruşma açılarak öldürmeden uyarlama talebinin reddine, izinsiz silah taşımaktan 6136 sayılı Kanunun 13/1, 765 sayılı TCK.nun 59. Maddeleri gereğince hükümlülüğüne dair (ÜSKÜDAR) Birinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 06.04.2006 gün ve 4/171 sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi hükümlü vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
TÜRK MİLLETİ ADINA
1- Hükümlü hakkında 06.04.2006 tarih ve 2006/4-171 esas-karar sayılı ilam ile 6136 sayılı Kanunun 13/1, 5237 sayılı TCK.nun 62. Maddeleri gereğince kurulup, temyiz talebinden vazgeçilmesi suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 23.01.2008 tarih ve 5728 sayılı Temel Ceza Kanunlarına Uyum Amacıyla Çeşitli Kanunlarda ve Diğer Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun geçici 1. Maddesi gereğince yeniden duruşma açılarak yapılan uyarlama sonucu verilen karar 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ila 101 … maddeleri kapsamında itiraza tabi kararlardan olduğundan ve bu karara hükümlü müdafii tarafından 21.01.2010 tarihinde itiraz edilip, itiraz mercii olan Üsküdar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2010/44 değişik iş sayılı kararı ile de itirazın reddine karar verildiğinden, tebliğnamedeki itirazın reddine ilişkin kararın yok hükmünde olduğu görüşüne iştirak edilmemiş ve bu suça ilişkin inceleme yapılmamıştır.
2- Hükümlü hakkında kasten öldürme suçuna ilişkin kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükümlü … hakkında, 06.04.2006 tarih ve 2006/4-171 esas-karar sayılı ilam ile 5237 sayılı TCK.nun 81, 29, 62. Maddeleri gereğince kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 09.05.2007 tarihli kararıyla onanmak suretiyle kesinleşen hükümde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7/2. Maddesi gereğince suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunlar arasında hükümlünün lehine olan kanunun belirlenmesi yoluna gidildiğinden, bu defa aynı konuda yeniden karar verilmesine yer olmadığına hükmolunmasında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, hükümlü müdafiinin hükmün usul ve yasaya aykırı olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, resen de temyize tabi hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 30.09.2010 gününde oybirliği ile karar verildi.