YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2010/3375
KARAR NO : 2012/3237
KARAR TARİHİ : 25.04.2012
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İnsan öldürmeye teşebbüs, olası kastla yaralama, 6136 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : 5237 sayılı TCK.nun 81, 35, 29, 62, 53 maddeleri uyarınca 8 yıl 9 ay hapis, TCK.nun 86/10, 86/3-e, 87/3, 21/2, 62, 52 maddeleri gereğince 5240 TL adli para cezası, 6136 sayılı Yasanın 13/1, TCK.nun 62, 52 maddeleri uyarınca 6000 ve 500 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına
TÜRK MİLLETİ ADINA
1- Tayin edilen cezanın miktarına göre yasal koşullar oluşmadığından, sanık … müdafiinin süresinden sonra yaptığı duruşmalı inceleme talebinin CMUK’nun 317-318. maddeleri nedeniyle reddine karar verilmiştir.
2- Mağdur … lehine yasal savunmada bulunan ve sanığın elinden silahı almaya çalışan Veysel’e sanığın direndiği ve tetik hakimiyetini bırakmadığı dikkate alındığında eyleminden dolayı doğrudan kasten yaralama suçundan sorumlu tutulması gerekirken olası kastla ceza indirimine gidilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’in mağdur …’ü kasten öldürmeye teşebbüs, mağdur …’i yaralama ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, öldürmeye teşebbüs suçunda tahrik ve takdire, yaralama ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçlarında takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle kısmen kabul kısmen reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin suç niteliğine, gönüllü vazgeçme hükmünün uygulanması gerektiğine, tahrikte indirim oranına, yaralama suçunda sübuta, lehe hükümlerin uygulanmasına vesaireye, Cumhuriyet Savcısının ve katılan … vekilinin tahrik bulunmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulandığı bendin, “sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise 1-c bendindeki haklardan koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle CMUK 322. Maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN ve diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçen süre gözönüne alındığında tahliye talebinin reddine 25.04.2012 gününde oybirliği ile karar verildi.