Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2010/1705 E. 2012/2895 K. 16.04.2012 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2010/1705
KARAR NO : 2012/2895
KARAR TARİHİ : 16.04.2012

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten insan öldürme, kasten yaralama.
HÜKÜM : 1) Sanık … için; 5237 sayılı TCK.nun 81/1,62/1,58/6,53/1-a-b-c-d-e,53/3, 54,63.maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına.
2) Sanık … için; 5237 sayılı TCK.nun 86/2,62/1,53/1-a-b-c-d-e,53/3,63. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Müdahillerin duruşmalı inceleme isteme hak ve yetkileri bulunmadığından, müdahiller …ve … vekilinin duruşmalı inceleme isteminin reddine,
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’ın kasten öldürme, sanık …’ın kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçlarının niteliği tayin, cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme ve bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanıklar müdafiinin bir sebebe dayanmayan, müdahiller … ve … vekilinin sanık …’in öldürme suçundan fail olarak cezalandırılması, takdiri indirim hükmünün uygulanmaması gerektiğine vesaireye, Cumhuriyet Savcısının sanık … yönünden suç niteliğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
A- Sanık …’un öldürme suçu ile ilgili olarak; 5237 sayılı TCK.nun 53/3. maddesine göre, aynı maddenin 1-c bendindeki “velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar, altsoyu dışındakiler yönünden ise 53/2.maddesi uyarınca cezanın infazının tamamlanmasına kadar devam edeceğinin gözetilmemesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi ile yapılan uygulamanın bulunduğu bölümün “sanığın 5237 sayılı TCK.nun 53. maddenin 1. fıkrasının a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hakları kullanmaktan, 53. maddenin 2. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, kendi altsoyu yönünden velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca koşullu salıverilme tarihinde sona ermesine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
B- Sanık …’ın kasten yaralama suçu yönünden;
Oluşa, dosya kapsamına ve kabule göre, sanık …’in, olay sırasında sanık …’un eylemine iştirak iradesi olmaksızın, maktul …’a vurup basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı, eyleminin 5237 sayılı TCK.nun 86/2.maddesi kapsamında kaldığı anlaşılmakla, işlediği suçun takibinin şikayete bağlı olması, şikayet hakkının şahsa sıkı sıkıya bağlı haklardan bulunması, sanık hakkında usulüne uygun olarak yapılmış şikayet bulunmaması karşısında, hakkında açılan kamu davasının 5237 sayılı TCK.nun 73.maddesi uyarınca şikayet yokluğundan düşürülmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi yasaya aykırı ve sanık müdafii ile müdahiller vekili ve Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle hükmün BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama gerektirmediğinden, CMUK.nun 322. maddesine dayanılarak sanık hakkında açılan kamu davasının şikayet yokluğundan 5237 sayılı TCK.nun 73 ve CMK.nun 223/8.maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 16/04/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.