YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2009/9784
KARAR NO : 2010/4983
KARAR TARİHİ : 29.06.2010
…’ı kasten öldürmekten sanık …’nin yapılan yargılanması sonunda: Hükümlülüğüne ilişkin (…) İkinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 13.04.2009 gün ve 448/193 sayılı hüküm resen temyize tabi olmakla beraber Yargıtay’ca incelenmesi sanık müdafi ve müdahil vekili taraflarından da istenilmiş, sanık duruşma da talep etmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: sanık hakkında duruşmalı, müdahilin temyizi üzerine incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın kasten insan öldürmek suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede öldürme kastının bulunmadığına, delillerin hatalı değerlendirilmesine, meşru müdafaa veya sınırın aşılması hükümlerinin uygulanmamasına, ağır tahrikin varlığına vesaireye yönelen, katılan … vekilinin tahrik hükümlerinin ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanmasına vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
CMUK.nun 322 maddesindeki yetkiye istinaden;
5237 sayılı TCK.nun 53. Maddesinin uygulanması sırasında 53/1-a,b,d,e. Maddesinde sayılan hak yoksunluklarının süresinin belirtilmemesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasının mahsus bölümüne “5237 sayılı TCK.nun 53/1-a,b,d,e maddesinde sayılan hak yoksunluklarının 53. Maddesinin 2. Fıkrası uyarınca cezasının infaz tarihine kadar geçerli olduğunun” hüküm fıkrasının mahsus bölümüne eklenmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN resen de temyize tabi hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), sanığa verilen ceza miktarı ve tutuklulukta geçirdiği süre dikkate alındığında sanık müdafinin tahliye talebinin reddine 29.06.2010 gününde oybirliği ile karar verildi.
29.06.2010 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı … …’in huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık … müdafi Avukat … … …’ın yokluğunda 01.07.2010 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.