Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2009/9186 E. 2010/3268 K. 05.05.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2009/9186
KARAR NO : 2010/3268
KARAR TARİHİ : 05.05.2010

Kastın aşılması suretiyle …’in ölümüne sebebiyet vermekten sanık …’un bozma üzerine yapılan yargılanması sonunda: Hükümlülüğüne ilişkin (…) Üçüncü Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 02.03.2009 gün ve 301/131 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Bozma ilamı uyarınca Adli Tıp 1. İhtisas Kurulundan alınan 22.09.2008 tarihli raporda, maktülün sadece yüz ve baş bölgesinde bulunan yaralardan söz edilerek, bu yaraların hayati tehlike oluşturmadığı ve basit tıbbi müdahele ile giderilebilecek nitelikte oldukları bildirilmiş ise de, 30.03.2005 tarihli otopsi raporunda karın bölgesinde mezoda yırtık oluşmasına neden olarak, hayati tehlike yaratan travmatik lezyonun bulunduğunun bildirilmiş olması karşısında; lehe yasanın tespiti amacıyla karşılaştırmanın 765 sayılı TCK.nun 452/2. maddesi ile 5237 sayılı TCK.nun 86/1 ve 87/4-ilk maddeleriyle yapılması gerekirken, 5237 sayılı TCK.nun 86/2, 87/4-ilk maddesiyle yapılmışsa da, TCK.nun 87/4-ilk maddesinin uygulanması halinde temel cezanın 10 yıldan başlatılarak hüküm kurulacağı ve bu nedenle sonuç ceza bakımından 5237 sayılı Yasanın aleyhe olduğu kabul edilmiş olduğundan, karşılaştımanın yanlış olarak yapılması sonuca etkili görülmemiş ve bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA 05.05.2010 gününde oybirliği ile karar verildi.