YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2009/853
KARAR NO : 2010/776
KARAR TARİHİ : 11.02.2010

Yağma suçunu kolaylaştırmak maksadıyla … ile …’ı öldürmekten ve yağma suçundan sanıklar … Hano, … ile …’ın yapılan yargılanmaları sonunda: Hükümlülüklerine ilişkin (MANİSA) Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 19/06/2008 gün ve 269/251 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi sanıklar ile müdahiller vekili taraflarından istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle; incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların insan öldürme ve yağma suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçeler ile reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanıklar müdafiilerinin bir sebebe dayanmayan, katılanlar vekilinin her suç için ayrı ayrı ceza verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1) 765 sayılı TCK. ile 5237 sayılı TCK.nun ilgili hükümlerinin uygulanması sonucunda cezaların aynı olması halinde, 5237 sayılı TCK.nun 53.maddesi 765 sayılı Yasanın 31 ve 33. maddelerine göre lehe olduğundan, 5237 sayılı TCK.nun 82/1-b-h, 53 maddeleri uyarınca uygulama yapılması gerekirken, 765 sayılı TCK. 450/3-7-9,31,33 maddeleri ile hüküm kurulması,
2) Sanıklar hakkında yağma suçundan kurulan hükümde suçun işyerinde işlenmesi karşısında ayrıca 5237 sayılı TCK.nun 149/1-d maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafiilerinin ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin, tebliğnamedeki düşünce hilafına (BOZULMASINA), 11/02/2010 gününde oybirliği ile karar verildi.