Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2009/356 E. 2010/5197 K. 06.07.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2009/356
KARAR NO : 2010/5197
KARAR TARİHİ : 06.07.2010

TEBLİĞNAME : 3-B/2007/104219

…’yı kasten öldürmeye teşebbüsten ve izinsiz silah taşımaktan sanık …’ün yapılan yargılanması sonunda: Hükümlülüğüne ilişkin (…) İkinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 11/12/2006 gün ve 309/459 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi sanık müdafi tarafından istenilmiş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle; incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
TÜRK MİLLETİ ADINA

1) Sanık … hakkında 6136 sayılı Yasaya Aykırılık suçundan kurulan hüküm yönünden; sanığın daha önce kasıtlı bir suçtan mahkumiyeti bulunduğundan, 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 231. maddesinin yasal olarak uygulanması olanağının bulunmadığı değerlendirilmiştir.
2) Ateşli silah yaralamasına bağlı, mağdur …’nın göğüs boşluğuna nafiz, göğüs sola toraks tüpü yerleştirildiği ve kapalı su altı drenajı uygulandığı laparatomi uygulanır şekilden yaralanmasına neden olduğu olayda, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak, teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezasını öngören TCK’nun 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında alt ve üst sınırlar arasında makul oranda ceza tayin edilmesi yerine 10 yıl hapis cezası verilerek eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’in kasten insan öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezayı azaltıcı taktiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri sebebi dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafinin, sübuta, sanığın beraat etmesi gerektiğine, suç vasfına, öldürme kastının
TEBLİĞNAME : 3-B/2007/104219

olmadığına, haksız tahrikin varlığına, verilen cezanın fazla olduğuna vesaireye yönelen, ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sanığın mahkumiyetine dair hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 06/07/2010 günü oybirliği ile karar verildi.