Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2009/2562 E. 2010/566 K. 03.02.2010 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2009/2562
KARAR NO : 2010/566
KARAR TARİHİ : 03.02.2010

…’nu taammüden öldürmekten sanıklar …, Başak Kahveci, işbu suça yardımdan ve hırsızlıktan sanık …’ın yapılan yargılanması sonunda: Hükümlülüğüne ilişkin Onbeşinci Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 03/06/2008 gün ve 26/97 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi sanıklar müdafii tarafından istenilmiş, sanık … müdafii duruşma da talep etmiş ve hüküm kısmen re’sen de temyize tabi bulunmuş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle:sanık … hakkında duruşmalı, diğer sanıkların temyizleri veçhile incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
TÜRK MİLLETİ ADINA

1-)Katılanlar …’in karar başlığında müşteki olarak gösterilmesi, katılan Faruk’un ise karar başlığında hiç gösterilmemesi, mahallinde düzeltilebilir eksiklik olarak görülmüştür.
2-)Sanık …’nin 12.05.2005 tarihinde kesinleşmiş olan Bakırköy 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 2003/941-1084 sayılı tekerrüre esas sabıkası bulunmasına rağmen, 5237 sayılı TCK.nun 58 maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
3-)Maktulden kaynaklanan herhangi bir haksız hareket bulunmadığı halde,sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nun 29. maddesinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
4-)Sanık … hakkında tasarlayarak insan öldürme ve hırsızlık, sanıklar Başak ve Hakan haklarında tasarlayarak insan öldürme suçlarından kurulan hükümlerde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçlarının sübutu kabul, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin niteliği ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık … müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede sübuta, delillerin hatalı değerlendirilmesine vesaireye yönelen, sanık … müdafiinin sübuta, ağır tahrik hükümlerinin uygulanmasına vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
A)Sanıkların maktulü tasarlayarak öldürdükleri kabul edildiği halde, 5271 sayılı CMK.nun 230 maddesine aykırı olarak gerekçesinin gösterilmemesi,
B)Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nun 82/1-h maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve Hakan ile müdafiilerinin, sanık …’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sanıklar hakkında öldürme suçundan kurulan hükümler ile bağlantı nedeniyle sanık … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (BOZULMASINA), 02.02.2010 gününde oybirliği ile karar verildi.

02/02/2010 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı … Öcalan’ın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık … müdafii avukat …’nun yokluğunda 04/02/2010 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.