YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2009/2337
KARAR NO : 2010/3779
KARAR TARİHİ : 25.05.2010
…’yı taammüden öldürmekten sanık …, işbu suça azmettirmekten sanıklar … ve …, işbu suça yardımdan sanıklar …, … ile …’ün bozma üzerine yapılan yargılanmaları sonunda: hükümlülüklerine ilişkin (ÇORUM) Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 29/05/2008 gün ve 118/212 sayılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi sanıklar müdafii ile müdahiller vekili taraflarından istenilmiş ve hüküm kısmen resen de temyize tabi bulunmuş olduğundan dava dosyası C.Başsavcılığından tebliğname ile Dairemize gönderilmekle: incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
TÜRK MİLLETİ ADINA
1-29/05/2008 tarihinde sanık … vekilinin yüzüne karşı verilen karar, sanık müdafiinin 01/09/2008 tarihli dilekçe ile yasal süreden sonra temyiz ettiği anlaşıldığından, sanık sıfatına yönelik vaki temyiz isteminin CMUK.nun 317 maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’in tasarlayarak öldürme, sanıklar … ve …’ın tasarlayarak kastı aşan yaralama sonucu öldürme suçuna azmettirme, sanıklar …, … ile …’ün tasarlayarak kastı aşan yaralama sonucu öldürme suçuna yardım etmek suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık … müdafiinin sübuta, sanığın öldürme kastı bulunmadığına, suçun vasfının yanlış belirlendiğine, takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine, sanık … müdafiinin delillerin mahkumiyet kararı verilmesine yeterli olmadığına, suçun niteliğinin tayininde yanılgıya düşüldüğüne ve takdiri indirim hükmünün uygulanmamasının yersizliğine, sanıklar …, … ve … müdafiilerinin bir sebebe dayanmayan, katılanlar vekilinin suç vasfının sanıklar …, … yönünden tasarlayarak öldürmeye azmettirmek, sanıklar … …,…,… yönünden ise tasarlayarak öldürmeye yardım etme şeklinde kabulü gerektiği ile manevi tazminatın müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi gerektiğine vesaireye ilişen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, kısmen resen de temyize tabi bulunan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 25/05/2010 gününde oybirliği ile karar verildi.