Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. TRABZON BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 4. HUKUK DAİRESİ

T.C.
TRABZON
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
4. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2021/656
KARAR NO : 2021/713

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : TRABZON ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/02/2021
NUMARASI : 2019/120 – 2021/92 E.K.
DAVACI : … – …
VEKİLLERİ : Av. … – Av. …
DAVALI : …
VEKİLLERİ : Av. … – Av. …
DAVANIN KONUSU : Ölüm Ve Cismani Zarar Sebebiyle Tazminat
KARAR TARİHİ : 29/04/2021
KARAR YAZIM TARİHİ : 30/04/2021
Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda verilen karara karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine HMK’nun 353. maddesi uyarınca dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin eşi …’nın davalı şirket nezdinde ZMSS ile sigortalı olan 67 TH 351 plakalı araç ile 26/08/2007 yılında meydana gelen tek taraflı trafik kazasında vefat ettiğini, dava şartı olan arabuluculuk şartını yerine getirdiklerini, uzlaşamadıklarını, bu nedenle davayı açmak zorunda kaldıklarını beyan ederek destekten yoksun kalan müvekkili için 15.000 TL destekten yoksun kalma zararının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile müvekkiline ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; zaman aşımı defilerinin bulunduğunu, sigortalı araç sürücüsünün kusurlu olduğunu, davacının talebinin teminat dışında olduğunu, tam kusurlu sürücü mirasçılarının destekten yoksun kalma tazminatı talebinde bulunamayacağını, sigortalı araç sürücüsünün sorumluluk sigortası kapsamında 3. kişi olarak kabul edilemeyeceğini beyan ederek davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ :
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; “Davanın ıslah edilmiş hali ile kısmen kabul – kısmen reddi ile; 78.979,53 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya dair talebin reddine,” dair karar verildiği anlaşılmıştır.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; meydana gelen kazada sigortalı araç sürücüsünün asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiğini, Karayolları Trafik Kanununun 92.madesi uyarınca hak sahibinin kendi kusuruna denk gelen tazminat taleplerinin teminat dışı olduğunu, murisin mirasçıları yönünden PMF tablosuna göre hesaplanan bilirkişi raporunun esas alınarak hüküm kurulmasının usule uygun olmadığını, TRH2010 tablosuna göre rapor düzenlenmesi gerektiğini, mahkemece müterafik kusur indirimi uygulanmadığını belirterek kararın kaldırılması istemiyle istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE :
Dava, destekten yoksun kalma tazminatına ilişkindir.
İstinaf kanun yolu başvurusuna konu edilen karar hakkında; 6100 sayılı HMK’nun 355. maddesindeki düzenleme gereğince, istinaf dilekçesinde belirtilen nedenler ve kamu düzenine aykırılık bulunup bulunmadığı hususlarıyla sınırlı olarak inceleme yapılmıştır.
Davacının murisi …’nın 26/08/2007 tarihinde sürücüsü olduğu 67 TH 351 plakalı araç ile yaptığı tek taraflı kaza sonucu vefat ettiği, davalının 67 TH 351 plakalı aracın zorunlu trafik sigortacısı olduğu, davacı tarafından 3. kişi sıfatıyla davalıya karşı iş bu destekten yoksun kalma tazminatının açıldığı görülmüştür.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda 78.979,53 TL üzerinden davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, kararı davalı istinaf kanun yoluna getirmiştir.
Davalı vekilinin istinaf sebeplerine göre yapılan incelemede;
1-Davalı vekili Anayasa Mahkemesince 09/10/2020 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanan karar ile 2918 sayılı Yasanın bazı maddelerinin iptal edildiğini ancak Yasanın 92/g bendinin iptal edilmediğini ve halen yürürlükte bulunduğunu, dolayısıyla hak sahibinin kendi kusuruna denk gelen tazminat taleplerinin ZMSS kapsamı dışında bulunduğunu ileri sürmüştür.
KTK’nun 92/g maddesine göre hak sahibinin kendi kusuruna denk gelen tazminat talepleri sigorta kapsamı dışındadır. Bu madde halen yürürlüktedir. Ancak 2918 sayılı Yasanın 92/g maddesi 14/04/2016 tarih ve 6704 sayılı Yasanın 4. maddesi ile değişmiş olup bu hali ile kaza tarihinde uygulanması mümkün değildir. Dolayısıyla kaza tarihi yasanın değişme tarihinden önce olduğundan ve bu davada uygulanamayacağından davalı vekilinin bu yöne ilişkin istinaf itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Davalı vekili müterafik kusur indiriminin araştırılması gerektiğini ileri sürmüştür.
Davacı iş bu davayı 3. kişi sıfatı ile açmış olup trafik kazasında tam veya kısmi kusurlu sürücünün desteğinden yoksun kalanların ZMSS’den müterafik kusur indirimi yapılmaksızın destekten yoksun kalma tazminatı isteyebileceklerinden davalı vekilinin bu yöne ilişkin istinaf itirazları da yerinde görülmemiştir.
3-Davalı vekili bilirkişice TRH-2010 tablosuna göre hesap yapılması gerekirken PMF-2010 tablosuna göre hesap yapıldığını belirterek kararın kaldırılmasını istemiştir.
Mahkemece dosya hesap bilirkişisine tevdi edilmiş ve bilirkişi Burak Burma tarafından düzenlenen 29/10/2020 tarihli rapora karşı davalı vekili 04/12/2020 tarihli dilekçe ile itiraz etmiştir. Davalı vekili itirazında davanın zamanaşımına uğradığını, Yargıtay HGK’nun 2017/1315-1239 E.K. sayılı ilamı gereği davanın reddine karar verilmesi gerektiğini, talebin teminat dışı bulunduğunu, davacının murisinin sürücü olduğunu belirterek rapora itiraz etmiştir. Mahkemece ek rapor alınmış bu rapor yine davalı vekiline tebliğ edilmiş, davalı vekilince de bu rapora karşı 20/01/2021 tarihli dilekçe ile davanın zamanaşımına uğradığı, 2918 sayılı Yasanın 92/g maddesi gereğince davanın reddine karar verilmesi gerektiği ileri sürülerek itiraz edilmiştir. Görüleceği üzere davalı vekilince gerek kök rapora gerekse de ek rapora karşı itirazlarda hiç bir şekilde hesaplama yöntemine ve bulunan tazminat miktarına itiraz edilmemiştir. Şu halde davalı yanca hesaplama yöntemine ve bedele karşı açıkça itiraz edilmediğinden bu yönler kesinleşmiş olup davacı yararına kazanılmış hak oluşmuştur. HMK’nun 357/1 maddesine göre de bölge adliye mahkemesince re’sen göz önünde tutulacaklar dışında ilk derece mahkemesinde ileri sürülmeyen iddia ve savunmalar dinlenemez, yeni delillere dayanılamaz. Dolayısıyla raporun hesaplama yöntemine itiraz edilmemesi nedeniyle artık bu raporun davacı için kazanılmış hak oluşturduğu, ilk derece mahkemesinde ileri sürülmeyen ve itiraz edilmeyen bir husus hakkında bölge adliye mahkemesince de inceleme yapılamayacağı anlaşıldığından davalı vekilinin bu yöne ilişkin istinaf itirazlarının da reddine karar verilmiştir.
Tüm bu açıklamalar ışığında davalı vekilinin yerinde bulunmayan istinaf başvurusunun HMK’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar vermek gerekmiş ve aşağıdaki şekilde hüküm kurulmuştur.
H Ü K Ü M : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davalı vekilinin Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 18/02/2021 tarih ve 2019/120 Esas, 2021/92 Karar sayılı hükmüne yönelik istinaf kanun yolu başvurusunun HMK’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-İstinaf kanun yolu başvurusu sırasında alınan peşin harcın mahsubu ile 4.045 TL bakiye karar harcının davalıdan tahsili ile HAZİNEYE GELİR KAYDINA,
3-İstinaf kanun yolu başvurusu nedeniyle yapılan yargılama giderlerinin davalı üzerinde BIRAKILMASINA,
4-İstinaf incelemesi duruşmasız yapıldığından istinaf yoluna başvuran davalı aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesine YER OLMADIĞINA,
5-Kararın tebliğ işlemlerinin Dairemizce YERİNE GETİRİLMESİNE,
6-Kararın kesinleştirme, gider avansı iadesi ve harç tahsile ilişkin işlemlerin mahal mahkemesince YERİNE GETİRİLMESİNE,
Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde gerekçeli kararın tebliğ tarihinden itibaren iki haftalık yasal süre içerisinde Yargıtay’a TEMYİZ YOLU AÇIK olmak üzere 29/04/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

…
Başkan …
e-imzalı
…
Üye …
e-imzalı
…
Üye …
e-imzalı
…
Katip …
e-imzalı