Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. TRABZON BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 4. HUKUK DAİRESİ
Esas-Karar No: 2021/1574 – 2021/1281
T.C.
TRABZON
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
4. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2021/1574
KARAR NO : 2021/1281

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

BAŞKAN :
ÜYE :
ÜYE :
KATİP :

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : TRABZON ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 01/06/2021
NUMARASI : 2021/73 – 2021/262 E.K.
DAVACILAR : 1-
2-
VEKİLLERİ : Av.
DAVALI :
VEKİLİ : Av.
DAVANIN KONUSU : Tazminat
KARAR TARİHİ : 30/09/2021
KARAR YAZIM TARİHİ : 04/10/2021
Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda verilen karara karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine HMK’nun 353. maddesi uyarınca dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA:
Davacılar vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkillerinin murisi ve desteğinin 13/04/2015 tarihinde sevk ve idaresindeki …… plakalı aracı ile yapmış olduğu tek taraflı trafik kazası neticesinde vefat ettiğini, ……. plakalı aracın kaza tarihinde ZMMS poliçesi ile davalı sigorta şirketine sigortalı olduğunu, müteveffanın vefatı nedeniyle müvekkillerin murisin desteğinden yoksun kaldığını beyan ederek destekten yoksun kalan 3. kişi olan müvekkilleri için 5.000’er TL (belirsiz alacak) destekten yoksun kalma zararının kaza tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüt (avans) faizi ile birlikte davalı sigorta şirketinden tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davaya konu kaza sonrası müteveffanın eşi ve çocuklarına toplam 168.432,29 TL ödeme yapıldığını, bu nedenle davayı kabul anlamına gelmemek kaydı ile bakiye teminat limitinin 121.567,71 TL olduğunu, müteveffanın kusuru sebebiyle kazanın meydana geldiğini, kaza esnasında emniyet kemeri takılı olmadığından davayı kabul anlamına gelmemek kaydı ile hesaplanacak tazminattan hakkaniyete uygun bir indirim yapılması gerektiğini, müteveffanın, davacılara destek olduğu hususunun ispatlanmasının zaruri olduğunu beyan ederek davanın reddini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ :
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; “sigorta şirketinden ödemeye ilişkin gelen yazı cevabı, bilirkişi raporunda yapılan hesaplama ve tespitlere göre davalı sigorta şirketi tarafından ödenen bedelin ve davacılar için hesaplanan tazminat tutarlarının toplamının 2015 yılı ZMMS poliçe limiti olan 290.000 TL’yi aşmadığı anlaşılmakla mahkemece aldırılan bilirkişi raporu verilecek hükme esas alınarak ve …..’ın vefatı nedeniyle hükmedilecek destekten yoksun kalma tazminatlarına dava tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi gerektiği de gözetilerek davanın bedel artırım dilekçesi doğrultusunda kabulü ile davacı …… için 55.883,44 TL, davacı ……. için 30.543,44 TL destekten yoksun kalma tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı …… A.Ş.’den alınarak davacılara ödenmesine” dair karar verildiği anlaşılmıştır.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; müteveffanın kendi kusurundan kaynaklı vefat nedeniyle müvekkil şirketin sorumlu olmadığını, hak sahiplerine yapılan ödemelerin teminat limiti çerçevesinde değerlendirilmediğini, hesap bilirkişisi raporunun hatalı olduğunu belirterek kararın kaldırılması istemiyle istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE :
Dava, destekten yoksun kalma tazminatına ilişkindir.
İstinaf kanun yolu başvurusuna konu edilen karar hakkında; 6100 sayılı HMK’nun 355. maddesindeki düzenleme gereğince, istinaf dilekçesinde belirtilen nedenler ve kamu düzenine aykırılık bulunup bulunmadığı hususlarıyla sınırlı olarak inceleme yapılmıştır.
Dosyadaki belgelere, duruşma sürecini yansıtan tutanaklara, kararın dayandığı deliller ile gerekçe içeriğine göre, ilk derece mahkemesi kararında davanın esasıyla ilgili tarafların gösterdiği hükme etki edecek tüm delillerin toplandığı, kanunun olaya uygulanmasında ve gerekçede hata edilmediği, ihtilafın doğru olarak tanımlandığı, hükme esas alınan bilirkişi raporunun hüküm tesisi için yeterli olduğu, her ne kadar davalı vekilince istinaf dilekçesinde hükme esas alınan raporda babanın payının bakiye ömrü bittikten sonra anneye aktarılmasının yerinde olmadığı ileri sürülmüş ise de, bu hususun ilk karardan önceki rapora ilişkin olduğu, bu raporun davalıya tebliğ edilmesine rağmen itirazlarında bu yönde bir açıklamada bulunmadığı dolayısıyla raporun itiraz edilmeyen kısımlarının davacı yararına kesinleştiği ve bu itirazların artık istinaf aşamasında dikkate alınamayacağına nazaran kararın usul ve yasaya uygun bulunduğu anlaşıldığından, davalı vekilinin yerinde bulunmayan istinaf başvurusunun HMK’nun 353/1-b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar vermek gerekmiştir.
H Ü K Ü M : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davalı vekilinin Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 01/06/2021 tarih ve 2021/73 Esas, 2021/262 Karar sayılı hükmüne yönelik istinaf kanun yolu başvurusunun HMK’nun 353/1-b-1 maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,
2-İstinaf kanun yolu başvurusu sırasında alınan peşin harcın mahsubu ile 4.427,86 TL bakiye karar harcının davalıdan tahsili ile Hazineye GELİR KAYDINA,
3-İstinaf kanun yolu başvurusu nedeniyle yapılan yargılama giderlerinin davalı üzerinde BIRAKILMASINA,
4-İstinaf incelemesi duruşmasız yapıldığından istinaf yoluna başvuran davalı aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesine YER OLMADIĞINA,
5-Kararın tebliğ ve harç tahsile ilişkin işlemlerinin Dairemizce YERİNE GETİRİLMESİNE,
6-Kararın kesinleştirme ve gider avansı iadesine ilişkin işlemlerin mahal mahkemesince YERİNE GETİRİLMESİNE,
Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde gerekçeli kararın tebliğ tarihinden itibaren iki haftalık yasal süre içerisinde Yargıtay’a TEMYİZ YOLU AÇIK olmak üzere 30/09/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

Başkan
e-imzalı

Üye
e-imzalı

Üye
e-imzalı

Katip
e-imzalı