Emsal Mahkeme Kararı Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi 2021/1572 E. 2022/59 K. 17.01.2022 T.

Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. TRABZON BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 4. HUKUK DAİRESİ BAM TRABZON 4. HUKUK DAİRESİ
T.C.
TRABZON
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
4. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2021/1572
KARAR NO : 2022/59

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
B Ö L G E A D L İ Y E M A H K E M E S İ K A R A R I

BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … (…)
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : TRABZON ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/06/2021
NUMARASI : 2021/16 Esas-2021/310 Karar

DAVACI :
VEKİLİ : Av. …
DAVALI : … -….

VEKİLİ : Av. …
DAVANIN KONUSU : Menfi Tespit
KARAR TARİHİ : 17/01/2022
KARAR YAZIM TARİHİ : 17/01/2022
Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda verilen karara karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine HMK’nun 353. maddesi uyarınca dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalı tarafından müvekkili aleyhine Trabzon İcra Müdürlüğünün 2019/2188 Esas sayılı dosyası üzerinden faturaya dayalı alacak uyarınca ilamsız icra takibine başlandığını, müvekkilinin takip dayanağı faturalar uyarınca davalıya borcunun bulunmadığı gibi faturalarda belirtilen işlerin de müvekkili adına yapılmadığını ileri sürerek icra takibi uyarınca davalıya borçlu olunmadığının tespitine, davalı aleyhine tazminata hükmedilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
CEVAP:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; davanın kötü niyetle ve takibi sürüncemede bırakmak adına açıldığını savunarak davanın reddi ile davacı aleyhine tazminata hükmedilmesini istemiştir.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ :
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamına göre; “Dava, takibe konu faturalardan kaynaklı davacının borçlu olmadığının tespitine ilişkin olup, yargılama sırasında borç ödendiğinden açılan dava istirdat davasına dönüşmüştür. Tarafların ticari defter ve belgeleri üzerinde aldırılan bilirkişi raporunda davacının ticari defterlerinde faturalara ilişkin herhangi bir kayda rastlanmadığı, davalının usulüne uygun açılış ve kapanış tasdikleri yapılan ticari defterlerinde ise faturalara ilişkin alacağının mevcut olduğunun belirtildiği görülmüştür. Menfi tespit davalarında ispat yükü davalı alacaklı da bulunduğu, davacının ticari defter kayıtlarına göre takibe konu faturalardan kaynaklı borcunun bulunmadığının belirtildiği, faturaya konu hizmetin yapıldığı ve fatura alacağının mevcut olduğu davalı tarafça ispat edilemediğinden açılmış bulunan davanın kabulüne karar verilmiştir. Yargılama devam ederken davaya konu borç davacı tarafından ödenmiş olduğundan ödenen bedelin yasal faizi ile birlikte davacıya iadesine aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.” şeklindeki gerekçelerle;
1-Açılmış bulunan istirdat davasının KABULÜ ile, 94.815,77 TL’nin 08/10/2020 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak DAVACIYA VERİLMESİNE,
2-Davacı vekili tarafından talep edilen kötü niyet tazminat talebinin REDDİNE karar verilmiştir.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; mahkemece eksik araştırma ve hatalı hukuki değerlendirmelere istinaden karar verildiğini, istinaf dilekçesi ekinde ibraz edilen delillerin değerlendirilmediğini belirterek kararın kaldırılması istemiyle istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE :
Dava, menfi tespit (istirdat) istemine ilişkindir.
İstinaf kanun yolu başvurusuna konu edilen karar hakkında; 6100 sayılı HMK’nun 355. maddesindeki düzenleme gereğince, istinaf dilekçesinde belirtilen nedenler ve kamu düzenine aykırılık bulunup bulunmadığı hususlarıyla sınırlı olarak inceleme yapılmıştır.
Yargılama sırasında ileri sürülmeyen hususların ve cevap dilekçesinde dayanılmayan delillerin istinaf aşamasında ileri sürülmesine olanak bulunmamasına göre davalı vekilinin bu aşamada ibraz ettiği delillerin incelenmesine yer olmadığına karar vermek gerekmiştir.
Ancak somut olayda dava ve takibin konusu alacağın Trabzon İcra Müdürlüğünün 2019/2188 Esas sayılı dosyasına konu alacak olduğu sabittir.
Yargılama sırasında davacı şirket tarafından Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 2019/136 Esas ve 2020/264 Karar sayılı dava dosyasında konkordato mühleti verilmesine ilişkin dava açılmış bu davanın yapılan yargılaması neticesinde adi alacaklılar yönünden konkordatonun tasdikine karar verilmiştir. Bu dosyanın yargılaması sırasında davalı vekilince sunulan 19.04.2019 tarihli müdahale dilekçesi ile Trabzon İcra Müdürlüğünün 2019/2188 Esas sayılı dosyasına konu alacağın adi alacak olarak alacaklılar listesine yazılması talebinde bulunulmuştur. Ne var ki mahkemece bu talep uyarınca icra dosyasına konu alacağın alacaklılar listesine yazılıp yazılmadığı, alacağın tasdik edilen konkordato kapsamında kalıp kalmadığı, kalmış ise ne oranda kaldığı yönünde herhangi bir araştırma yapılmamıştır.
Bilindiği üzere Konkordato; bir borçlunun, alacaklılarının belli bir çoğunluğu ile yaptığı ve ticaret mahkemesince tasdik edilmekle hüküm ifade eden cebri anlaşma olup, bu anlaşma uyarınca alacaklıların, alacaklarının bir kısmından feragat emesi veya borçluya borcunu ödemek konusunda belli bir süre vermesi, borçlunun da anlaşmaya uygun şekilde borcunu ödemesi halinde borçlarının tamamından kurtulmasını sağlayan hukuki bir müessesedir. Bu nedenle uyuşmazlığın çözümü bakımından dava konusu alacağın konkordato kapsamında kalıp kalmadığı önem arz etmektedir.
Açıklanan bu durum karşısında davacı tarafından Trabzon Asliye Ticaret mahkemesinde açılan konkordato mühleti verilmesine ilişkin dava dosyası dosya içerine alınarak, adi alacaklılar yönünden verilen konkordato tasdikine ilişkin kararın kesinleşip kesinleşmediği, dava konusu alacağın tasdik edilen adi konkordato dahilinde kalıp kalmadığı, kalmış ise ne oranda kaldığı hususunda değerlendirme yapılarak hasıl olacak sonuç uyarınca bir karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi isabetsiz olduğundan davalı vekilinin istinaf kanun yolu başvurusunun kısmen kabulü ile mahkemece verilen kararın HMK’nun 353/(1)-a-6. maddesi uyarınca kaldırılmasına dair aşağıda belirtilen şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davalı vekilinin istinaf kanun yolu başvurusunun kısmen kabulüyle Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesinin 23.06.2021 tarih ve 2021/16 Esas, 2021/310 Karar sayılı kararının HMK’nun 353/(1)-a-6. maddesi uyarınca KALDIRILMASINA,
2-Dosyanın HMK 353/(1)-a maddesi gereğince Dairemiz kararına uygun şekilde yeniden bir karar verilmek üzere MAHKEMESİNE GÖNDERİLMESİNE,
3-İstinaf kanun yolu başvurusunun kabulü nedeniyle başvuru sırasında alınan peşin harcın DAVALIYA İADESİNE,

4-İstinaf kanun yolu başvurusu nedeniyle davalı tarafından yapılan yargılama giderlerinin mahkemesince verilecek nihai kararla hüküm altına ALINMASINA,
5-İstinaf kanun yolu başvurusunun incelenmesi sırasında duruşma yapılmadan karar verildiğinden bu aşama için davalı yararına vekalet ücreti takdirine YER OLMADIĞINA,
6-Kararın taraflara tebliği, harç ve gider/delil avansı iadesi işlemlerinin yerel mahkemece yerine GETİRİLMESİNE,
Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde, HMK’nun 353/(1)-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere 17/01/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.


Başkan

e-imzalıdır.

Üye

e-imzalıdır.

Üye

e-imzalıdır.

Katip

e-imzalıdır.