Görüntülediğiniz mahkeme kararı kesinleşmiş bir karardır.

T.C. TRABZON BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 4. HUKUK DAİRESİ

T.C.
TRABZON
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ
4. HUKUK DAİRESİ

DOSYA NO : 2020/787
KARAR NO : 2020/1062

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
İ S T İ N A F K A R A R I

BAŞKAN : … (…)
ÜYE : … ()
ÜYE : … (…)
KATİP : … (…)

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : TRABZON ASLİYE TİCARET MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/09/2019
NUMARASI : 2017/476 Esas – 2019/331 Karar

DAVACI : …
VEKİLLERİ : Av. … –
Av. ….
DAVALI : ….
DAVA : İtirazın İptali
KARAR TARİHİ : 07/12/2020
KARAR YAZIM TARİHİ : 07/12/2020

Taraflar arasında görülen itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonucunda mahkemece verilen karara karşı davacı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine HMK’nun 353. maddesi uyarınca dosya incelendi.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ :
DAVA :
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; Davacı şirket tarafından işletilen köprü ve otoyoldan, davalıya ait 61 K 10006, 61 K 10010, 61 K 10016, 61 K 10018, 61 K 10022 plakalı ticari araçların farklı tarihlerdeki ihlalli geçişleri nedeniyle doğan ve yasal süresi içerisinde ödenmeyen geçiş tutarı ve yasadan kaynaklı para cezasının tahsili amacıyla Trabzon İcra Dairesi’nin 2017/14313 Esas sayılı dosyası ile başlatılan icra takibinden gönderilen ödeme emri, davalıya 10/05/2017 tarihinde tebliğ edilmiş, davalı tarafından 16/05/2017 tarihinde borcun tamamına HGS hesaplarında yeterli bakiye bulunduğu gerekçesiyle itiraz etmiş olduğunu, itiraz konusu dosya alacağı hakkında takibin devamı amacıyla iş bu davanın ikame edildiğini, davacı şirketin Gebze-Orhangazi-İzmir otoyolu projesini yap işlet devret modeli ile yapımı ve işletilmesini, Karayolları Genel Müdürlüğü ile imzalamış olduğu 07/09/2010 tarihli uygulama sözleşmesi çerçevesinde üstlenmiş bulunduğunu, bu nedenlerle davalının Trabzon İcra Dairesi’nin 2017/14313 Esas sayılı dosyasına yaptığı itirazın iptaline ve aleyhine %20’den az olmamak üzere icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava ettiği görülmüştür.
CEVAP :
Davalı cevap dilekçesinde özetle; Çekici ve dorselerden oluşan toplam 10 aracın tümüne geçişlerde otomatik ödeme sağlayan HGS kartlarında kaçak geçiş yapıldığı iddia edilen tarihlerde geçiş ücretini karşılar miktarda bakiyenin mevcut olduğunu, ayrıca HGS kartlarına ait tüm hesaplarında otomatik ödeme talimatlarının mevcut olduğunu, Trabzon İcra Müdürlüğü’nün 2017/14313 Esas sayılı takip dosyasında taraflarından talep edilen 378,80 TL’nin icra takibinden önce ödendiğini, davacının dosyaya delil niteliğinde sunduğu iki adet mahkeme ilamında kaçak geçiş yapan araçların HGS’lerinin hiç olmadığını, bu yüzden iş bu dosyaya delil olarak sunulamayacaklarını, bu nedenlerle, haksız ve yasal dayanaktan yoksun davanın reddine karar verilmesinin talep edildiği görülmüştür.
İLK DERECE MAHKEMESİ KARARININ ÖZETİ :
Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda; “Trabzon İcra Dairesinin 2017/14313 Esas sayılı dosyası ve takibe yapılan itiraz birlikte değerlendirildiğinde davalının icra takibine geçiş sırasında HGS kartında para olduğundan geçiş ücreti ve cezaya itiraz ettiği görüldüğü, davalının geçiş yapmadığı şeklinde bir itirazının olmadığı, davalının 20.04.2018 tarihinde 183,65 TL anapara 40,00 TL icra masrafı, 183,65 TL icra vekalet ücreti olmak üzere 407,30 TL yi icra dosyasına yatırdığı, davalının cevap dilekçesinin ekinde sunmuş olduğu ihlalli geçiş bildirim belgeleri için yapmış olduğu ödemelere ilişkin makbuzlar ve yargılama devam ederken yapılan 183,65 TL ödeme de dikkate alındığında davacının davalıdan geçiş bedeli alacağı kalmadığı anlaşılmış, gelen müzekkere cevabında dosyada yer alan bir kısım ihlalli geçiş bildirim belgelerinde yer alan geçiş tarihlerinde davalının geçiş sırasında HGS hesabında para bulunduğu bir kısım geçiş tarihlerinde davacının geçiş sırasında HGS hesabında para bulunmasa dahi 15 gün içinde para yüklediği de dikkate alınarak davacı şirketin işletmeye açılmadan davalının daha önceki ihlali geçiş ödemelerinde HGS kartında varsa 15 gün içinde tahsil edildiğine ilişkin uygulama göz önüne alındığında davacının ceza ücreti istemin haksız olduğu” gerekçesi ile dava tarihinden sonra yapılan 183,65 TL anapara ücreti ödemesi de dikkate alınarak 183,65 TL geçiş ücreti yönünden davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına, 5.634,50 TL yönünden davacının davasının reddine karar verildiği görülmüştür.
İLERİ SÜRÜLEN İSTİNAF SEBEPLERİ :
Davacı vekili vermiş olduğu istinaf dilekçesinde özetle; mahkemece verilmiş olan kararın hukuka, oluşa, dosya kapsamına ve hakkaniyete aykırı olduğunu, HGS etiket hesabında yeterli bakiye bulunmasa dahi araç gişeye ulaşıncaya kadar OGS bankası veya PTT’den provizyon alınamasa OGS/HGS ile ödemenin gerçekleştirilebiliyor olduğunu, davacı şirket müşterilerinin otoyoldan farkına varmaksızın ihlalli geçiş yapmasını engellemek ve mağduriyetlerini önlemek amacıyla Karayolları Genel Müdürlüğü’nün sisteminden farklı olarak otoyolda tüm gişelerde personel ve bariyer bulundurulduğunu, HGS etiketi olmayan araçların gişelerden geçişinin bariyerlerle engellendiğini ve gişelerde çalışan personel aracılığıyla geçiş ücretinin temin edildiğini, ödeme gerçekleşmez ise söz konusu geçişin ihlalli geçiş olarak kayıt altına alındığını ve araç sürücüsü tarafından alınmak üzere ihlalli geçiş bildirimi ve ödemesiz ibareli ihlalli geçiş bildirim numarası yer alan yazar kasa fişinin düzenlendiğini ve sözlü olarak bilgi verildiğini, söz konusu ihlalli geçiş bildiriminde ödeme kanalları, süreç hakkında ayrıntılı bilgi, geçiş ücretinin ödenmemesi halinde ceza tutarının ve söz konusu vesair konularda ayrıntılı bilgilendirmeye yer verildiğini, HGS etiketi bulunması durumunda ise geçiş sırasında üç saniyelik bir provizyon sorgusunun başlatıldığını, bankadan olumlu provizyon alınması durumunda ise etiketten başarılı bir şekilde geçiş ücretinin tahsili ile gişeden geçişin gerçekleştiğini, bankadan olumsuz provizyon alınması halinde sürücüden gişeden ödeme yapmasının istenildiğini, ödeme yapılmaması halinde ise yine sürücüye ihlalli geçiş bildirimi verildiğini, araç sahiplerinin geçiş tarihinden itibaren 15 gün içinde geçiş ücretini cezasız ödeme haklarının bulunduğunu, davalının dava dilekçesinde belirtmiş olduğu salt HGS hesabına sahip olmak, HGS hesabına bakiye yüklemek, HGS hesabı için otomatik ödeme talimatı vermek yöntemlerinin ödeme kanalları arasında yer almadığını, zira geçiş esnasında araç sürücüsüne verilen ihlalli geçiş bildiriminde ayrıntılı olarak işletilen otoyoldan gerçekleştirilen ihlalli geçişlere ilişkin ödemelerin nereye ve nasıl yapılması gerektiğinin ayrıntılı bir şekilde açıklanmış olduğunu, davacı şirketin geçiş sonrasında, geçiş tarihinden itibaren 15 gün içinde ilgili HGS etiketine sorgu yaparak geçiş ücretini tahsil etme yükümlülüğünün de bulunmadığını, davacı şirketin sorumluluğunun sadece yeterli bakiyeye sahip, sağlam ve çalışır durumdaki OGS ve HGS etiketlerinden etiket değişikliği gerektirmeyecek şekilde geçiş ücretinin tahsil edilmesi ile sınırlı olduğunu, davacı şirketin etiketlerdeki eksik bakiyenin tamamlanması halinde otomatik olarak etiket hesaplarından tahsil etmesine ilişkin kanuni bir yükümlülüğü olmadığı gibi bu hususta herhangi bir taahüdünün de bulunmadığını ve bu doğrultuda ayrı bir yasal düzenleme yada protokolde bulunmadığını, bu nedenle davalı şirketin iddialarının haksız ve yersiz olduğunu, davacı şirkete izafe edilecek bir kusurda bulunmadığını, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesinin 2019/1408 Esas ve 2019/1862 Karar sayılı ilamı ile yine aynı Dairenin 2017/2867 Esas, 2020/955 Karar sayılı kararları ile davacı şirketin üzerine düşen sorumluluklarını yerine getirdiği, ihlalli geçiş bildirimi teslim alarak geçiş yapan borçluların ücret ödemeksizin geçiş yaptıklarını bildirdiklerinin ayrıntılı bir şekilde izah edilmiş olduğunu, tüm bu nedenlerle istinaf başvurularının kabulü ile mahkemece verilen kararın kaldırılmasına karar verilmesini talep ettiği görülmüştür.
DELİLLERİN DEĞERLENDİRİLMESİ ve GEREKÇE :
Dava, itirazın iptali talebine ilişkindir.
İstinaf kanun yolu başvurusuna konu edilen karar hakkında; 6100 sayılı HMK’nun 355. maddesindeki düzenleme gereğince, istinaf dilekçesinde belirtilen nedenler ve kamu düzenine aykırılık bulunup bulunmadığı hususlarıyla sınırlı olarak inceleme yapılmıştır.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlara, yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle; davalıya ait araçlarda geçişlerde otomatik ödeme sağlayan HGS kartlarında kaçak geçiş yapıldığı iddia edilen tarihlerde geçiş ücretini karşılar miktarda bakiyenin mevcut olduğu, ayrıca HGS kartlarına ait tüm hesaplarında otomatik ödeme talimatlarının mevcut olduğu, bu haliyle davalıya paralı geçişin yapıldığı köprü ve otoyollarda ek yükümlülükler yüklemenin Anayasa ve hukuk normları da birlikte değerlendirildiğinde yerinde olmadığı anlaşıldığından verilen kararın usul ve yasaya uygun olduğu görülmüş davacı vekilinin tüm istinaf itirazlarının HMK’nun 353/(1)-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine dair aşağıda belirtilen şekilde karar verilmiştir.
HÜKÜM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1-Davacı vekilinin Trabzon Asliye Ticaret Mahkemesi’nin 11/09/2019 tarih ve 2017/476 Esas, 2019/331 Karar sayılı hükmüne yönelik istinaf kanun yolu başvurusunun HMK’nun 353/(1)-b-1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE.
2-İstinaf kanun yolu başvurusu sırasında harç peşin olarak yatırıldığından bu hususta karar verilmesine YER OLMADIĞINA.
3-İstinaf kanun yolu başvurusu nedeniyle davacı tarafından yapılan yargılama giderlerinin kendi üzerinde BIRAKILMASINA.
4-İstinaf incelemesi duruşmasız yapıldığından istinaf kanun yoluna başvuran davacı aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesine yer OLMADIĞINA.
5-Kararın tebliği, kesinleştirme, gider/delil avansı iadesi ve harç tahsile ilişkin işlemlerin mahal mahkemesince YERİNE GETİRİLMESİNE.
Dosya üzerinden yapılan inceleme neticesinde HMK’nun 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere 07/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

…
Başkan …
e-imzalı
…
Üye …
e-imzalıdır.
…
Üye …
e-imzalı
…
Katip …
e-imzalı